De kraamweek is voorbij en je partner gaat misschien langzaamaan weer aan het werk. Het waren misschien heerlijke dagen op een roze wolk, of misschien was het juist vooral een pittige tijd met fysieke ongemakken op standje overleven. De eerste maanden met een baby blijven heftig, weet ook verpleegkundig specialist en jonge moeder Merel. Zij deelt daarom haar tips.
Hoe het ook zij: de volgende fase met je pasgeboren baby is best spannend. En niet alleen als je partner straks weer gaat werken, maar ook als je nog andere kinderen hebt en je lichamelijk nog niet helemaal de oude bent of als je straks zelf misschien weer gaat werken. Juist omdat je in deze situaties niet het wiel opnieuw uit hoeft te vinden, want veel ouders gingen jou voor, geef ik je tips om die eerste maanden met je kersverse baby zo goed mogelijk door te komen!
1. Geef je lijf de tijd om te herstellen
Als je net bevallen bent dan heb je eindelijk je lijf weer terug! Geen dikke buik meer, heerlijk. Maar toch is je lijf nog (lang) niet de oude, dit heeft echt tijd nodig. Je hoeft niet meteen in je skinny jeans te passen, je hoeft nog geen kilometers te kunnen wandelen en je hoeft zeker nog niet te kunnen fietsen. Als je naar de brievenbus en naar de koelkast kan lopen is dat al genoeg voor die eerste weken. Maak het jezelf dan ook vooral makkelijk: zorg dat je alles bij de hand hebt voor de verzorging van je baby, bijvoorbeeld het verschoonkussen beneden.
2. Maak als partners tijd voor elkaar
De eerste maanden kunnen best pittig zijn voor je relatie. Het voelt soms of jullie collega’s zijn die in afwisselende shiften werken. Het is belangrijk om ook stil te blijven staan bij elkaar: wat gaat er bij de ander om in zijn of haar hoofd? Wat vindt de ander moeilijk? Of juist fijn? Naast een goed gesprek bij tijd en wijle is het ook heel fijn als je samen iets leuks kan doen. Of dat nu een geplande filmavond op de bank is of een avondje uit, dat maakt niet zoveel uit. Maar blijf elkaar zien en houd het gezellig.
3. Spreek verwachtingen uit naar elkaar
Niets is die eerste maanden zo funest voor je relatie als het doen van aannames. Bijvoorbeeld: ‘de baby huilt, ik ben er de vorige twee keer al uit gegaan, nu zal hij wel een keer opstaan.’ Terwijl de ander misschien niet wakker wordt van het gehuil of juist denkt: ‘zij kan de baby zo goed troosten in de nacht, wat fijn dat zij dat telkens doet.’ Het risico is dat je hierdoor ruzie krijgt, terwijl beide partijen het niet verkeerd bedoelen. Bespreek dus wat je van de ander verwacht en maak desnoods concrete afspraken: ‘zullen we afspreken dat vannacht jouw beurt is, dan doe ik morgennacht weer.’ En zo geldt dat voor veel onderwerpen rondom de verzorging van de baby, het huishouden en de mental load. Zo schreef ik eerder al eens over de rolverdeling binnen het gezin.
4. Ga voor de makkelijkste weg
De eerste weken dat je alleen thuis bent met de baby zijn, zeker als er ook nog broers of zussen zijn, echt wel pittig. Stel deze periode dan ook geen te hoge eisen aan jezelf: je huis hoeft niet spic en span te zijn, eten mag best uit de magnetron komen en je hoeft echt geen pedagogisch verantwoorde activiteiten te verzinnen voor de oudere broers of zussen. De eerste weken gaat het om overleven, de dag doorkomen zodat die voor iedereen fijn is geweest en een nieuw ritme vinden met elkaar.
De eerste weken heb ik mijn baby heel erg veel in de draagzak gedragen. In de draagzak stofzuigen, eten koken en zelfs de peuter naar bed brengen. Je handen vrij en je baby dichtbij (kan zo een slogan worden), het is echt ideaal. En die eerste weken heeft de peuter echt wat vaker televisie gekeken, zodat ik de baby in rust naar bed kon brengen of kon verschonen wanneer ze onder de poep zat. Dat kan je echt prima doen, ook zonder schuldgevoel. Ze worden er niet slechter van.
5. Neem hulp aan
Vooral in de eerste periode bieden mensen hulp aan. En hoewel je geneigd bent om te zeggen dat je het allemaal wel redt (wat je ook doet!) is het echt prima om hulp aan te nemen. Vraag mensen voor je te koken, dat is zo fijn. Vraag bezoek om iets mee te nemen van de supermarkt wat je vergeten bent in huis te halen of laat het kraambezoek een wasje opvouwen of stofzuigen. Dat klinkt stom, maar ze doen het echt graag. En het aanbieden van hulp zal snel afnemen, dus neem het aan zolang mensen het vragen. En als ze dat niet meer doen: vraag er zelf om. Ik vond het soms ook al heel fijn als iemand even een kopje koffie wilde komen drinken, zodat je even iets anders hebt op de dag dan alleen maar luiers, slaapjes en voeden.
6. Rust, reinheid en regelmaat
Ja, dit klinkt natuurlijk heel erg saai en cliché, maar baby’s doen het er echt goed op. De eerste weken is er echt geen ritme te bekennen. Maar na ongeveer drie maanden kan je echt aan een goed ritme gaan bouwen. Het slapen van de baby vormt de basis voor dit ritme. Probeer vaste tijden aan te houden voor de dutjes en het slapen in de avond en bouw je andere bezigheden, voedingen en afspraken daar omheen. Zorg dat de dag voor je baby redelijk voorspelbaar verloopt, daar heb je vervolgens zelf veel profijt van!
7. Blijven communiceren
Als de dag eraan komt dat jijzelf weer aan het werk gaat, dan is het goed om opnieuw met je partner te bespreken wie welke taken oppakt. Hoe de taken tijdens het verlof verdeeld waren, passen waarschijnlijk niet meer in een nieuwe situatie. Er zijn aanpassingen nodig. Denk hierbij aan: taken in het huishouden, koken, boodschappen doen, brengen en halen van en naar de opvang en bijvoorbeeld de zorg voor de huisdieren. Wat vinden jullie belangrijk? Alles evenredig verdelen of maak je hierin met elkaar bewust andere keuzes? Ook hier geldt: doe vooral geen aannames en blijf in gesprek samen.
Ook is het handig om met elkaar te bespreken hoe je omgaat met een zieke baby: wat als je baby niet naar de opvang kan of eerder moet worden opgehaald? Hoe regelen jullie dat? Spreek goed je wederzijdse verwachtingen uit naar elkaar, om irritaties later te voorkomen.
