Je werk is een plek waar je een groot deel van je leven doorbrengt. Zie het maar als een soort tweede thuis. Je brengt immers meer tijd door met je collega’s dan met je eigen vrienden. Belangrijk is dan ook dat je je er thuis voelt en met plezier naar je werk gaat. Een goede balans tussen je werk- en privéleven kan hier een belangrijke rol in spelen. Verpleegkundige Irene schrijft erover in deze zorg blog.
Wanneer ben je nu eigenlijk in balans? En hoe zorg je voor een goede balans tussen je werk- en privéleven? Dat vroeg ik me af toen ik recent van werkplek wisselde. Het is een hele puzzel, die regelmatig bijgeschaafd moet worden.
Verveling op de werkvloer
De definitie van in balans zijn is simpel gezegd dat twee zaken in evenwicht zijn met elkaar. Een stukje stabiliteit, zo zou je het ook kunnen zien. Wanneer je het dan hebt over je werk- en privéleven betekent dit voor mij dat ik naast mijn werk als verpleegkundige voldoende tijd en energie overhoud om invulling te geven aan mijn privéleven. Dat mijn werkdagen niet al mijn energie opvreten, zodat ik tussendoor nog de mogelijkheid heb om mijn batterijen weer even op te laden. Zo voel ik me energieker, presteer ik beter op mijn werk en haal ik er meer voldoening uit.
Op mijn oude werkplek was ik dagelijks in de natuur te vinden en maakte ik zonder problemen voor mijn avonddienst nog een bergwandeling van 4 uur om vervolgens vol energie op mijn werk te verschijnen. Ondanks dat ik veel dingen kon ondernemen in mijn vrije tijd, merkte ik dat ik op mijn werk voldoening miste. Op de werkvloer was er maar weinig te beleven en zat ik meer aan mijn stoel vastgeplakt dan dat ik bezig was. Heerlijk zullen sommigen misschien denken, maar niets is minder waar. Ik miste uitdaging en complexiteit en mijn werkplezier nam met de dag af. Ik had minder zin om in mijn vrije tijd nog van alles te ondernemen en vond dat het tijd was voor verandering.
Een veel te hoge werkdruk
Ik besloot om in een groter ziekenhuis te gaan werken met meer complexiteit en een groter team waarbij ik mijn werk- en privéleven weer meer in balans kon brengen. Ik had direct weer zin om naar mijn werk te gaan en was weer voor de volle 100% gemotiveerd. Niet alleen de complexiteit, maar ook het team beviel me heel erg goed. Er was hier werk in overvloed en het was meer hollen dan stilstaan. Ik kon weer verpleegkundige zijn en ging na mijn dienst dan ook met een voldaan gevoel naar huis.
Al gauw merkte ik dat de werkdruk op deze afdeling erg hoog lag en overuren dan ook geen uitzondering op de regel waren. Ik maakte lange dagen en kwam oververmoeid thuis. Ik had het gevoel dat ik alleen nog maar aan het werk was en dat werk prioriteit had gekregen boven mijn privéleven. Ondanks dat ik hier veel voldoening uit mijn werk haalde en weer zin had om van alles te ondernemen, had ik er simpelweg de energie niet meer voor. Het duurde langer om in mijn vrije tijd mijn accu weer op te laden en ik merkte dat ik opnieuw uit balans was.
Tijd voor gas terug
Waar ik in mijn vorige baan als verpleegkundige de voldoening in mijn werk miste, miste ik bij deze werkplek de voldoening in mijn vrije tijd. Ik besefte me dat het vinden van een juiste balans tussen werk en privé niet makkelijk is en ging bij mezelf na waar voor mij de prioriteit lag. Ik besloot op mijn werkplek aan te geven dat ik mijn vrije dagen graag geclusterd wilde hebben, zodat ik wat langer de tijd had om mezelf weer op te laden. Zo creëerde ik meer rust in mijn vrije tijd, kon ik weer meer dingen ondernemen en was mijn leven weer wat meer in balans.
Doordat ik momenteel op basis van detachering werk, heb ik meer regie over mijn werkritme en las ik regelmatig even een pauze in zodat ik ruimte voor mijn privéleven creëer. Dat betekent ook dat ik er nu voor heb gekozen om mijn werk in het ziekenhuis weer even op pauze te zetten. Ik ga de komende periode, zoals wel vaker, weer een nieuw avontuur in het buitenland beleven. Ook dat is onderdeel van mijn balans.
