Heimwee op een tropisch eiland
Door mijn reiservaring heb ik bijna nooit last van heimwee, maar hier op Curaçao kwam het ineens omhoog. Zo ga ik ermee om.
Door mijn reiservaring heb ik bijna nooit last van heimwee, maar hier op Curaçao kwam het ineens omhoog. Zo ga ik ermee om.
De situatie verandert op deze afdeling elke minuut. Wanneer de ene patiënt weer stabiel in bed ligt, begint de volgende patiënt klachten te ondervinden.
Ik werk al jaren regelmatig periodes in het buitenland, zoals nu op Curaçao. Het lijkt hier soms alsof ik terug in de tijd ben gegaan.
Psychotische cliënten ervaren vaak veel angst en vinden het moeilijk om anderen te vertrouwen. Om goede zorg te kunnen leveren is rust van groot belang.
Ik was pas zes jaar, maar wist al exact wat ik ging worden: kraamverzorgster. Toch liep het anders dan ik als zesjarige voor ogen had.
Ik werk regelmatig periodes in het buitenland, maar de eerste dagen zijn toch elke keer weer even wennen. De pandemie maakt dat niet makkelijker.
Tamara werkt op een covid-afdeling. Tussen alle onzekerheid, chaos en verdriet door, realiseert ze zich dat ze hier ook vooral veel kan leren.
Ik doe mijn werk met veel liefde. De zorg die je geeft is onvoorwaardelijk, dus het is enorm bijzonder als cliënten een verrassing voor je regelen.
“Als ik jou nou vijf euro geef, kan jij een joint voor me halen.” Ik lach, maar leg uit dat ik geen drugs ga regelen.
In het verpleeghuis staan we al maanden altijd in de startblokken om het virus te lijf te gaan zodra het onze muren, en de lichamen van onze kwetsbare bewoners, binnen zou dringen. En dat gebeurde ook.