Verloskunde op de Filipijnen
Manouk loopt stage in een ziekenhuis op de Filipijnen. Tijdens haar laatste weken loopt ze mee op de afdeling verloskunde, waar ze nogmaals ontdekt dat de zorg zo anders is dan in Nederland.
Manouk loopt stage in een ziekenhuis op de Filipijnen. Tijdens haar laatste weken loopt ze mee op de afdeling verloskunde, waar ze nogmaals ontdekt dat de zorg zo anders is dan in Nederland.
Op feestjes werd ik vroeger door iedereen op mijn schouders geklopt. In koor riepen ze dan: ‘Dat jij dat kunt!’ Want er was respect voor het beroep van verzorgende en verpleegkundige, je werd gewaardeerd.
Ik werd naar de mannenzaal gestuurd en moest daar zes mannen gaan wassen. Ik had nog nooit een blote man gezien. Zonder enige instructie, zo groen als gras en zonder enige ervaring begon hiermee mijn carrière in de zorg.
Wat een inbreuk op de privacy is het toch eigenlijk: zorg thuis krijgen. Je komt binnen, houdt een praatje, doet je ding, schrijft in de map en scant het aantal minuten dat je er bent. Soms drie kwartier, de andere keer tien minuten.
Studente Manouk loopt stage in een ziekenhuis op de Filipijnen. Ze loopt mee op de afdelingen interne geneeskunde en chirurgie en vertelt hoe dit is.
Studente Manouk loopt stage in een ziekenhuis op de Filipijnen. “Ik verbaas me over de manier waarop ze werken, maar ben hier niet om hen te bekritiseren. Pas als ze mij vragen hoe het in Nederland gaat, vertel ik hoe wij het doen.”
Willeke Gerritsen werkt via VSO in Papoea-Nieuw-Guinea. Ze verbetert in Madang het onderwijs op een opleidingsinstituut voor verpleegkundigen. De docenten en studenten leren van haar, maar zelf steekt ze er ook veel van op.
Toen ik de doos open deed, kreeg ik kippenvel. Daar lag het popje van zuster Stieltjes uit 1898, teer, klein, maar heel gaaf. Ik heb er minutenlang ademloos naar zitten kijken.
HBO-studente Wendy wil na haar studie graag aan de slag in het ziekenhuis, maar voor nu is ze nog druk bezig met het afronden van haar stages. Ze vertelt over haar ervaringen, favoriete vakken en wat ze verwacht van de toekomst.
Artsen zijn vreemde wezens. Tenminste, dat leren we op school. Vanaf het begin horen wij als verpleegkundigen dat we op moeten komen wanneer artsen ons ondersneeuwen en onze kennis onderschatten.