Structuur zorgt ervoor dat je duidelijkheid en overzicht hebt. Je lichaam moet vaak wennen aan nieuwe situaties, waardoor het veel energie kwijtraakt die je ook voor andere activiteiten nodig hebt. Zonder structuur raak je dan ook sneller vermoeid en overprikkeld. Als zorgverlener, student en diabeet is dit soms een hele uitdaging.
De zorg staat nooit stil. Je switcht van een dagdienst naar een avonddienst, werkt de ene dag tot laat en moet de volgende dag vroeg weer op. Dat is wennen en het zal even duren voordat je hier een draai in kan vinden. Ook mij als diabeet gaat dit uiteindelijk lukken, al betekent dit niet dat het altijd even makkelijk is.
Anticiperen
Ik word wakker om half 6, ontbijt snel even en vertrek dan naar mijn ochtenddienst. Volgens onderzoekers is je ontbijt essentieel om je dag goed te beginnen. Dit doe ik dan ook, maar eenmaal op het werk krijg ik alweer honger. Ik herken dit patroon inmiddels, dus anticipeer ik hierop door niet alleen voor mijn dienst te eten, maar ook als ik net op mijn werk ben. Deze diensten zorgen voor regelmaat.
Tijdens mijn werk gaat het goed, mijn suikers zitten netjes tussen de 6 en de 8. Soms schiet ik naar een hypo na mijn dienst, maar die weet ik inmiddels goed op te vangen. Deze onregelmatige diensten zijn dan ook niet het probleem van mijn schommelende suikers, het zijn de activiteiten die ik er daarnaast allemaal nog bij doe. Als ik na mijn dienst thuiskom is er geen tijd om op de bank te hangen, ik moet direct door met het werk voor mijn studie. Ik pak geen rust maar ga door, ik wil die opleiding natuurlijk wel halen. Niemand anders gaat dit voor mij doen!
Ik doe mijn best om alles op een rijtje te krijgen, want structuur is belangrijk. Na mijn studie moet er ook nog gesport worden, want beweging is belangrijk. En daar gaan mijn suikers: hoog of laag, er valt even geen pijl op te trekken. Ik denk na. Wat heb ik gegeten en wat kan ik volgende keer beter doen? Het hebben van diabetes is soms net een topsport.
Student zijn
Iedereen kan zijn studententijd nog wel herinneren en weet hoe je dan leeft. Je schuift aan bij vrienden, geniet van een goed gesprek en pakt er een biertje of wijntje bij. Ondertussen wordt er wat op tafel gezet en kan je eigenlijk geen nee zeggen. Even vergeet ik dan diabeet te zijn, en dat is heerlijk! Totdat ik moe begin te worden en mijn suikers naar de 20 stijgen. De volgende ochtend heb ik er last van, maar ik heb wel een leuke avond gehad met mijn vrienden, toch?
Ook als ik me niet lekker voel moet ik door, maar de structuur is door die ene avond meteen weg. Ik moet bijkomen en eet anders omdat ik me niet goed voel. Maar betekent dit dat ik het een volgende keer niet meer doe? Nee, want ik houd ook van die gezelligheid en het is zo fijn om mijn diabetes heel even te kunnen vergeten. Ik leer er wel van, maar gewoon even student zijn is ook belangrijk. Even ergens anders aan denken.
Uiteindelijk blijft de sleutel die regelmaat, maar het vinden van balans is niet altijd even makkelijk. Toch moet je bij jezelf dan even nagaan: waar ligt de prioriteit? Heb ik wel echt die regelmaat die gezond is voor mijn lichaam? Is een stapje terug doen goed? Zoek de structuur op en zorg voor duidelijkheid en overzicht. Praat erover en zie in wat belangrijk is voor jouw gezondheid. Stel prioriteiten en vooral: pak je rust. Want die rust hebben we allemaal nodig!
