Die ene patiënt die je niet vergeet: een ode aan Anna
Elke zorgverlener heeft wel een patiënt die hem of haar altijd bijblijft. Voor verpleegkundige Marieke is dat de bijzondere Anna.
Elke zorgverlener heeft wel een patiënt die hem of haar altijd bijblijft. Voor verpleegkundige Marieke is dat de bijzondere Anna.
De zeventienjarige Nynke de Vries heeft scoliose. Toch werkt ze, samen met haar tweelingzus, als model. Ze vertelt hoe dat is.
Verpleegkundige Merel krijgt een jonge patiënt met dementie op haar afdeling. Wanneer hij onrustig wordt, doet het team er alles aan om hem te helpen.
Als familie ziek wordt, spring jij natuurlijk bij. Je weet precies wat er nodig is en doet het graag. Toch kan het ook verwarrend zijn.
De ziekte kanker heeft een grote impact op patiënten, ziet ook oncologie-verpleegkundige Esther. Zo ook bij een dokter die zijn verhaal deelt.
Af en toe heb je een ‘vervelende’ patiënt: zo iemand met onaardig of claimend gedrag. Hoe irritant ook, hier zit altijd een reden achter.
Er komt veel meer bij de zorg kijken dan de basis van verzorgen en ondersteunen. Veel (ex-)patiënten en naasten zien dat ook. Dus zetten ze de verpleegkundigen graag in het zonnetje.
Wederom een wit jasje voor de deur, die zich wel voorstelt, maar vervolgens meteen tot actie komt. Je steunkousen zijn aan en het witte jasje vertrekt weer, want er zijn zieken en er zijn nog veel mensen die wachten op zorg.
Een puber zit niet te wachten op dergelijke onderzoeken, maar hij heeft geen keuze. Als moeder heb ik bewondering voor zijn doorzettingsvermogen. Het aanprikken van een infuus lukt na gemiddeld zes pogingen. Maar hij moppert niet.
Wat doe je als je de diagnose Alzheimer krijgt? Je gaat naar huis en probeert er het beste van te maken. Dat valt niet altijd mee, weet bijzonder hoogleraar Anne-Mei The.