Na jaren in de ouderenzorg gewerkt te hebben, werkt Patricia de Jong nu bij ZuidOostZorg op de locatie Ikenhiem: team 7. Team 7 is een afdeling in Ikenhiem waar kleinschalig zes jongeren met NAH (Niet Aangeboren Hersenletsel) wonen. Het motto van Patricia en haar collega’s: ‘Doe maar eens gek, het leven is al serieus genoeg’.
Patricia is 36 jaar, getrouwd en heeft twee kinderen. In 2006 haalde ze haar diploma verzorgende IG en ze is momenteel bezig met de MBO-V. De reden dat Patricia weer is gaan studeren is dat ze leergierig is en dat je als verpleegkundige toch net wat meer mag en kunt doen dan een verzorgende. Ze koos er bewust voor om niet de HBO-V te gaan doen. Bang om dan vooral het papierwerk te moeten doen, terwijl ze het liefst nu en in de toekomst gewoon lekker ‘met de handen aan het bed’ wil werken.
Confronterend
Het was voor Patricia de Jong best even wennen om vanuit de ouderenzorg ineens te werken met jongeren met Niet Aangeboren Hersenlestel: “Het is best confronterend om op zo’n afdeling te werken. Je moet stevig in je schoenen staan. Mensen hebben hersenletsel opgelopen door ziekte of door bijvoorbeeld een ongeluk. Op zo’n afdeling realiseer je je dat dat jezelf ook kan overkomen.”
Verschil met de ouderenzorg
Het grote verschil tussen het werken in de ouderenzorg in een verpleeghuis en met jongeren met NAH is onder andere ook het lichamelijke contact. Patricia: “Met een oudere loop je wel eens hand in hand door de gang zoals je met je eigen opa en oma zou doen, maar dat hoef je met de jongeren bij ons op de afdeling niet te doen. Waarom? Het kleine(re) leeftijdsverschil tussen de jongeren en ons als verzorgend personeel speelt hierin zeker een rol.
De doelgroep jongeren met een NAH vallen wel een beetje tussen wal en schip. Ze horen niet tussen de ouderen in een verpleeghuis en ook niet in de gehandicaptenzorg. Ik vind het dan ook best vooruitstrevend dat ZuidOostZorg in Beetsterzwaag speciaal voor deze doelgroep een aparte locatie heeft geopend.”
Eigen regie
Ikenhiem heeft drie afdelingen voor jongeren met NAH. Op één afdeling verblijven jongeren met een gedragsproblematiek en er zijn twee afdelingen waar jongeren met NAH wonen die hersenletsel verkregen hebben door ziekte of een ongeval. Patricia de Jong: “Jongeren met NAH hebben best veel structuur nodig. Dat bieden wij op Ikenhiem. Wel gaan we er van uit dat de bewoners hun eigen regie voeren (daar waar het kan) over hun zorg en over hun leven. Persoonlijke wensen van onze cliënten nemen we serieus en zijn het uitgangspunt in onze zorgverlening.”
Boel op stelten
Patricia de Jong is een enthousiaste verzorgende en vindt haar werk erg leuk: “Door de kleinschaligheid van onze woonvorm hebben we veel tijd voor persoonlijke aandacht en kunnen we zorg op maat leveren. Contact met mijn collega’s is ook erg belangrijk. We hebben een goede sfeer en zetten af en toe ook een beetje de boel op stelten. Het leven is al serieus genoeg. Onze cliënten hebben er vaak al jaren van revalidatie op zitten voor ze bij ons komen wonen en zijn vaak al in een vergevorderd stadium van acceptatie van hun letsel. En bedenk wel, sommige dertigers realiseren zich maar al te goed dat ze wel tachtig kunnen worden en al die jaren in een verpleeghuis moeten verblijven. Daarom is ons motto; ‘Doe maar eens gek, het leven is al serieus genoeg’.”
Scholing
Maar uiteraard neemt Patricia de Jong haar werk wel serieus. Het werken in een kleinschalige woonvorm binnen een verpleeghuis spreekt haar aan omdat je tijd hebt voor de cliënten: “Natuurlijk voelen ook wij de werkdruk, maar omdat wij samen met de bewoners de dag en het programma zelf indelen heb je wat meer ruimte en kun je flexibeler omgaan met je tijd.”
Waar Patricia en haar collega’s zeker tijd voor maken is scholing/ bijscholing en samen naar het jaarlijkse congres over hersenletsel gaan. Patricia de Jong: “In je opleiding krijg je zo weinig over Niet Aangeboren Hersenletsel dat ik blij ben dat mijn werkgever ons daarin schoolt/bijschoolt en de kans geeft om conferenties te bezoeken.”
