Marleen Beurskens (45) werkt als zorgcoördinator op een PG-plus afdeling van De Zorggroep. Voor deze baan werkte ze op een normale PG-afdeling, maar vond daar al snel geen uitdaging meer. “Op zo’n afdeling ben je voornamelijk bezig met verzorging en dagindeling, maar bijna niet met gedrag. Op de PG-plus afdeling moet je echt voelsprieten hebben om tijdig door te hebben dat er iets gaat gebeuren.”
Zo kan het gedrag van iemand ineens omslaan, legt Marleen uit. “Een bewoner loopt bijvoorbeeld rustig rond, maar krijgt dan ineens een boze blik. Dan moet je direct inspringen. Zorgen dat diegene in een prikkelarme omgeving komt en rustig kan worden. Bij De Zorggroep hebben we daar heel veel ruimte voor. Als zorgverleners staan we ook nooit alleen op een afdeling. Elke dag is hier anders, vooraf weet ik nooit hoe mijn dag eruit gaat zien. Dat maakt het ook juist zulk leuk werk. Het is uitdagend en afwisselend.”
De laatste jaren ontstaan er steeds meer PG-plus afdelingen. Op deze locatie draait het om kleinschalig wonen. De afdeling is erop gericht om ouderen met gedragsproblematiek te behandelen en ervoor te zorgen dat ze op de juiste plek zitten. Marleen is dan ook veel bezig met haar specialisatie psychogeriatrie. “Ik probeer via familie het leven van bewoners in kaart te brengen: waar zijn ze aan gewend, waar worden ze blij van, maar ook wat bewoners minder prettig vinden. Zo kunnen we een zorgplan opstellen die echt bij een cliënt past. Het is belangrijk dat een bewoner zich fijn en veilig voelt.”
Omgaan met incidenten
“Ik maak een hoop mee”, vertelt Marleen. “Er zijn bijvoorbeeld mensen die de hele dag gillen, al hoor ik dat inmiddels niet meer echt. We kunnen niet altijd achterhalen waar bepaald gedrag vandaan komt, maar proberen er wel van alles aan te doen.” Zo heeft de afdeling een snoezelruimte: een plek waar mensen zich af kunnen zonderen, met geurtjes, bewegende beelden, lichtjes en een waterbed. “Echt een gezellig kamer dus. Een bewoner kan daar even tot rust komen, waarmee we ook willen voorkomen dat de groep bepaald gedrag overneemt.”
Een ander incident waar deze afdeling regelmatig mee kampt is agressie. Heftig, maar het gebeurt volgens Marleen vaak eerder uit een reflex dan bewust. “Ik vermoed dat dit vaak gebeurt wanneer mensen zich niet begrepen voelen of een situatie associëren met een nare gebeurtenis in het verleden.” Daarbij kan je bijvoorbeeld denken aan een man die vroeger gepest en geslagen werd. Wanneer iemand aan zijn lijft komt, kan dat een trigger zijn, legt Marleen uit.
“Het klinkt gek, want agressie is nooit leuk, maar ik zie het ook als een uitdaging. Ik leer alert te zijn en de behoeftes van mensen aan te voelen. We hebben veel te maken met onbegrepen gedrag en ik vind het interessant om dat uit te puzzelen. Daarnaast worden we vanuit De Zorggroep goed ondersteund door een psycholoog en krijgen we handvaten mee. Zo leer je bijvoorbeeld om naast iemand te gaan staan in plaats van recht ervoor. We proberen dit soort incidenten altijd tot een minimum te beperken, maar ik begrijp wel dat het gebeurt. Ik kan er dan ook niet boos om worden. Als je je inleeft in de belevingswereld van de bewoner, snap je dat dit gedrag een reactie op een trigger is. Het gebeurt voor mijn gevoel nooit bewust gericht naar onszelf.”
Aan de slag op de PG-plus afdeling
Dat het werk binnen deze tak van de zorg een mooie uitdaging is, blijkt uit alles wat Marleen vertelt. Toch is de plek niet geschikt voor iedereen. Ze vertelt: “Je moet wel echt sterk in je schoenen staan, je rust kunnen bewaren, goed kunnen handelen, je inleven en anticiperen. Maar als je dat kan, is het zo’n ontzettend leuke werkplek. Je kan hier ook echt een band opbouwen met cliënten en hun familie. Het is heel mooi om te zien dat we door samen te werken een fijnere leefomgeving voor iemand kunnen creëren.”
Ze vervolgt: “Regelmatig krijg ik te horen dat mensen het knap vinden dat ik dit kan, vooral bij het werken met dementie, maar ik zie dat niet zo. Ik houd van mensen en kan gebeurtenissen heel makkelijk loslaten. Mensen met dementie zijn zo kwetsbaar. Wij moeten ervoor zorgen dat zij veilig zijn, ik vind het mooi dat wij dat kunnen bieden.”
Daarnaast hoort Marleen van zorgcollega’s ook vaak dat zij liever niet een hele dag op de afdeling zouden willen zitten. Maar zo is het helemaal niet, vertelt ze. “Wij hebben een hele grote locatie, ik zit nooit een hele dag op een huiskamer. Als team werken we heel nauw samen en voeren we regelmatig overleg, toch gebeurt er altijd wel iets dat je vooraf niet had kunnen voorspellen. Het is echt geen enkele dag saai.”
Wil jij ook een uitdagende baan waar je het verschil kan maken? Ga dan aan de slag bij De Zorggroep.
