Nadat ik ben bevallen van mijn dochter ging ik opnieuw solliciteren. Aangezien ik vlak voor de bevalling ben verhuisd, was het te ver om terug te gaan naar mijn oude werk. Ik heb geen klinische ervaring naast mijn stage, maar zocht wel een plek in het ziekenhuis. Daarom is een traineeplek ook een optie.
Om deze plek te bemachtigen is het de bedoeling dat ik een dag of twee meeloop op de afdeling, zodat ze kunnen zien of ik in het team pas. Natuurlijk willen ze ook graag zien of ik informatie snel oppik en zelfstandig zou kunnen werken. Heel leuk, maar natuurlijk ook erg spannend.
Alsof ik weer op school zit
Ik word voor deze dagen gekoppeld aan een collega van de afdeling, een hart- en vaatcentrum. Om goed voorbereid te beginnen heb ik op voorhand de meest voorkomende ziektebeelden al opgezocht, zodat ik toch met iets meer achtergrondinformatie van start ga. Toch voelt het wel een beetje alsof ik weer op school zit. De boeken anatomie en fysiologie heb ik weer uit de kast gehaald en grote vriend Google komt momenteel heel goed van pas.
Hoewel ik niet opzie tegen de zorg, maakt de achtergrond mij toch een beetje nerveus. Omdat ik geen klinische ervaring heb, zal ik veel moeten leren en erg mijn best moeten doen om de ervaren verpleegkundigen bij te houden. Een nieuwe omgeving, collega’s en situatie zorgen ervoor dat ik toch ook wel wat zenuwachtig ben om te gaan beginnen.
Het zorgt voor wat twijfels. Is het gek als ik in het begin nog niet goed weet waar ik moet zijn? Zal ik na mijn verlof moeite hebben om weer in het ritme te komen? Hoe zit het eigenlijk met corona? Heeft dat effect op mij en mijn omgeving? En wordt het eigenlijk geaccepteerd dat ik moet kolven?
Zoveel regelen na de bevalling
Naast het inhoudelijk voorbereiden moet ik er namelijk ook voor zorgen dat het thuis allemaal op rolletjes blijft lopen. Ik heb een tijdje niet gewerkt en heb daarom ook geen idee hoe het gaat zijn als ik, nu met twee kleine kinderen, weer aan het werk ga. Het is best een uitdaging. Ik moet op vaste tijden kolven voor de kleinste, zorgen dat het eten klaarstaat en natuurlijk de oppas regelen.
Voor onze verhuizing hadden we een geweldige gastouder. Ze hield rekening met mijn onregelmatige werktijden en mijn zoontje kon altijd bij haar terecht, zelfs lastminute! Dat zorgde voor heel veel rust. Samen met mijn man ben ik daarom op zoek gegaan naar eenzelfde soort gastouder. Iemand die onregelmatig opvang kan bieden en bij wie wisselende dagen geen probleem zijn.
Hoewel er hier in het dorp zeven gastouders zijn, was er maar eentje die hier wat mee zou kunnen. Het enige nadeel is dat ze pas na een paar maanden beschikbaar zou zijn. Met een beetje passen en meten is het gelukkig toch een mogelijkheid dat de ouders opvang bieden. Dit maakt het gelukkig haalbaar, zodat ik ook zelf weer lekker aan de slag kan gaan als verpleegkundige.
