Tijdens de twee nachten die ik inval op de gesloten unit met manische mensen groeit mijn respect voor de collega’s die daar werken. Ik heb ook veel geleerd.
Als je shampoo in je handtas doet, wordt je tas schoon en geld wat erin zit ook. ‘Geld stinkt niet, zuster A, ruik maar! Lekker he?!’ De rest van de nacht leefde ik in l’Oréal-sferen…
Twee sokken en een theedoek passen prima in een thermoskan. De thee stroomt eruit en je kleding gaat lekker naar thee ruiken.
Het krieken van de dageraad kun je blij begroeten door luid te zingen ‘dank voor deze nieuwe morgen!’
En tussendoor kun je ook nog honderduit praten. En je omkleden. En je spullen kwijtraken. En je beha’s aan elkaar maken tot een slinger om in je kamer te hangen. ‘Leuker als die oranje vlaggetjes, vindt u ook niet, zuster A?’ ‘Maar waar is m’n beha nou? Hebt u ook m’n beha gezien, zuster A?’
Wat lijkt me dát vermoeiend en uitputtend om manisch te zijn. ’s Ochtends op de weg naar huis vraag ik me af hoe overdraagbaar het is. Ik zie en hoor alle vogeltjes, maar de auto’s mis ik (oeps! auto van rechts…). Gelukkig missen de auto’s mij ook op 10 cm.
En als ik thuis in de rust van mijn eigen slaapkamer probeer te slapen, hoor ik nog haar stem in mijn hoofd. Zie de shampoo in haar tas, vermengd met shag en euro’s. En oh ja, aansteker verkeerd terug gelegd, moest ik nog zeggen en die thermoskan staat er nog. Hoeveel sokken passen er eigenlijk in een thermoskan en kun je dan beter shampoo of thee erbij doen? Nee, er moet geen shampoo in een thermoskan, want dan smaakt de thee naar shampoo, of zou dat lekker zijn? Shampoo-thee? -STOP! ik wil SLAPEN- En, en stel dat er sokken in de thermoskan zitten en dat er een slinger van sokken-zonder-eind uitkomt, hoe moet ik dat dan stoppen of hang ik ze naast de beha’s aan het plafond? Een slinger van sokken, dat is ook wel leuk, zuster A.
Nou, wat een gekke gedachten. Raar eigenlijk. Ik lig in mijn eigen bed en ik voel mijn hersens flapperen van allerlei onzinnige associaties. Het lukt me echt niet die stil te krijgen, terwijl ik alleen maar WIL SLAPEN!!!
En dan gaat mijn wekker. Terwijl ik me extreem wakker voel. Zwaar vermoeiend zulke flapperende hersens. Pffff….
Na een nacht goed slapen kan ik weer helder denken. Maar stel dat je echt manisch bent en dit heel vaak hebt. Daar zou je toch gek van worden? Zwaar vermoeiend om zo associatief te denken. Ik zou sméken om slaappillen. Of een spuit. Maar ja, die worden niet zomaar gegeven. En al helemaal niet preventief. Want pillen en spuiten hebben een enorme impact. Vind ik als zorgverlener voor de zorgvrager …
En dat was wel het aller leerzaamste van de nacht: Hoe *piep*vermoeiend flapperende hersens zijn, en dat structuur en begrenzing zeker belangrijk zijn, maar vooral dat er geluisterd wordt naar je medicatie-/afzonderingswens. Want het leven is al chaotisch genoeg, om ook nog eens 100x aan 20 verschillende hulpverleners te moeten uitleggen waarom jij denkt dat je dat nodig hebt, om vervolgens pas na 3 uur en oplopende gekte antwoord te krijgen.
Geen leuke ervaring, maar misschien toch goed om me een keer zo te hebben gevoeld.
