Verpleegkundige Nicole werkt in de acute ambulante psychiatrie en komt hier veel in aanraking met mensen die te maken hebben met rouw en verlies. Ze is daarom recentelijk begonnen met de opleiding tot rouw- en verliescoach en vertelt hoe zij dit in haar werk inzet.
Het begrip rouw en verlies blijkt heel breed te zijn. Er kan bijvoorbeeld gedacht worden aan mensen die rouwen om het verlies van een dierbare, of het verlies van een relatie of een baan. Maar ook komen er geregeld mensen bij ons in zorg die een dierbare hebben verloren, waarna ze in een crisis zijn geraakt. Zo ook in het geval van Linda.
Een groot verlies
Linda heeft enkele jaren geleden al eens eerder een psychose gehad, maar is hier goed van hersteld. Met behulp van stabiliteit en structuur in haar leven en wat ondersteuning van passende medicatie heeft zij het jarenlang eigenlijk heel goed gedaan. Ze heeft een fijn huis waar ze samen met haar partner woont, en hun kinderen komen geregeld langs. Dit jaar gebeurt er iets heftigs en onverwachts in het leven van Linda.
Na al langere tijd vage klachten te hebben, gaat haar man naar de dokter. Daar wordt helaas de diagnose kanker gesteld en het blijkt al snel dat er geen behandeling meer mogelijk is. Enkele dagen na het overlijden van haar partner begint Linda psychotisch te worden: ze kan nog net de uitvaart van haar partner meemaken. Hierna wordt ze opgenomen. Ze blijft enkele weken opgenomen en hierna raken wij als ambulant crisisteam betrokken.
Zinvol en helpend
In mijn rol als rouwcoach in opleiding spreek ik Linda enkele keren, op onze inschatting maar ook op haar verzoek. In deze gesprekken pols ik hoe het met haar gaat, specifiek op dit gebied. Uit de gesprekken komt naar voren dat Linda het eigenlijk heel goed doet. Ze is aan het rouwen, maar ook al heel erg bezig met het leven. Dit betekent dat ze heel veel steun zoekt bij de mensen om haar heen en gelukkig ontvangt ze dit ook. Zo is er elke dag iemand bij haar, met wie ze ook geregeld wat leuks onderneemt.
Ondanks dat het aardig goed lijkt te gaan met Linda, stelt ze de gesprekken erg op prijs. Het voelt voor haar vooral als een bevestiging dat ze het heel goed doet en dat het goed zal komen. Ook is het fijn dat er even aandacht is voor haar verdriet en dat ze stil kan staan bij het verlies. En zelf ervaar ik ook dat het erg zinvol en helpend is om onze cliënten extra aandacht te kunnen geven op dit onderwerp.
Veel van onze cliënten worstelen erg met het vormgeven van hun leven. Terwijl ze al zo stoeien met hun gezondheid, is het extra pittig om afscheid te moeten nemen van het leven dat ze hadden en soms ook de toekomst die ze voor ogen hadden. Door op deze manier extra stil te staan bij dit gemis ervaren veel van onze cliënten een stukje extra steun, wat er hopelijk voor zorgt dat ze hun leven weer iets beter kunnen hervatten wanneer ze uit zorg gaan bij ons.
