Meriora werkte 22 jaar bij de Koninklijke Luchtmacht, tot ze ineens van baan veranderde. In het eerste deel lees je hoe ze die keuze maakte.
Regelmatig krijg ik van vrienden en collega’s de vraag of ik spijt heb van mijn beslissing om de Koninklijke Luchtmacht te verlaten. Dat is een vraag die ik mijzelf ook regelmatig gesteld heb en soms nog steeds stel. Tot op heden kan ik zeggen van niet.
Natuurlijk mis ik de mooie en bijzondere kanten van het werken bij de Koninklijke Luchtmacht: het meevliegen in de helikopter tijdens oefeningen en uitzendingen, het trainen collega’s, de oefeningen, maar ook de repatriëringsvluchten om militairen die waar dan ook ziek of gewond zijn geraakt weer terug naar Nederland te begeleiden.
Zorg aan de patiënten op de SEH
Maar in mijn huidige baan heb ik ook een diversiteit van werken gekregen. Nu leid ik óók mensen op. Ik begeleid leerlingen in hun weg om SEH-verpleegkundige te worden. Bovendien is er diversiteit in de zorg aan de patiënten op de SEH. Dit varieert van een klein wondje tot een ernstig zieke patiënt. Maar ook de leeftijden van de patiënten variëren van een paar weken oud tot over de 100 jaar.
Zo zijn er dagen die als elke andere druk zijn en waarbij ik de hele dag ren, tot dagen die wat rustiger zijn en ik echt aandacht aan de patiënt kan geven. Soms zijn er van die momenten die wat langer bijblijven. Bijvoorbeeld het moment dat je als team besluit een reanimatie te stoppen, omdat het nooit meer een goede uitkomst zal krijgen. Dat de familie daarbij aanwezig is en ik hun verdriet voel en ik ook met tranen in mijn ogen sta.
Of dat moment dat ik met de kinderarts de ouders moet gaan vertellen dat hun vierjarig dochtertje een gemetastaseerde tumor in haar buik heeft. Dat hun en vooral haar toekomst onzeker lijkt. Dat zijn de momenten dat ik zeker stil sta bij de beslissing die ik eerder genomen heb.
Maar het feit dat ik ook hier het verschil kan maken, of op dat moment een schouder kan aanbieden, maakt dat dit het hier en nu is. Dit is waar ik bewust voor heb gekozen. Al deze ervaringen maken dat ik een steeds betere verpleegkundige word en nog kan worden. Met steeds een beetje meer ervaring om te delen, met steeds een beetje meer kennis om door te geven.
Kennisoverdracht
Naast deze fulltime baan ben ik ook nog trainer bij het opleidingsinstituut voor gespecialiseerde verpleegkundigen. Dus ook aan het trainen van collega’s zoals ik dat bij de Koninklijke Luchtmacht deed, heb ik een vervolg kunnen geven.
Bijna een jaar geleden heb ik de beslissing genomen om actief reservist te blijven bij de Koninklijke Luchtmacht. 22 jaar verbonden zijn met een organisatie maakt ook dat ik dat niet meteen volledig wil afschrijven. Die verbondenheid met een bijzondere organisatie blijft.
Zo kwam er onlangs toch de vraag of ik weer kan ondersteunen bij een cursus voor verpleegkundigen en artsen bij de Koninklijke Luchtmacht. Het betreft een training voor operationele inzetbaarheid. Hen trainen in wat ik jaren zelf heb mogen doen. Ik kan het stokje doorgeven zodat zij ook alle mooie, intense en soms minder mooie ervaringen kunnen gaan beleven. De tijd zal leren of deze combinatie van werkzaamheden voor mij een ‘best of both worlds’ zal zijn.
Highcare biedt mij de gelegenheid om een combinatie te hebben van werken op de SEH, bij te blijven als reservist en trainer te zijn bij een opleiding. Hoe waardevol kan een functie-invulling zijn. Voor mij is het op dit moment de ideale combinatie die maakt dat ik met een diversiteit aan taken en werkzaamheden mezelf kan professionaliseren. En omdat zij mij deze mogelijkheden bieden, voel ik waardering voor mij als persoon, maar ook voor het werk dat ik doe en mijn inzet in de verschillende werkvelden.
