Persoonlijk leiderschap
Op mijn werk mag ik een HBO-V stagiaire begeleiden en hoewel het heerlijk is om niet meer zelf te hoeven stoeien met leerdoelen en competentietoetsen, geniet ik van het weer bezig te zijn met ontwikkeling.
Op mijn werk mag ik een HBO-V stagiaire begeleiden en hoewel het heerlijk is om niet meer zelf te hoeven stoeien met leerdoelen en competentietoetsen, geniet ik van het weer bezig te zijn met ontwikkeling.
De droom om voor langere tijd naar het buitenland te gaan werd steeds groter. Geen enkele werkgever staat te springen om je steeds onbetaald verlof te geven, dus werd het tijd voor een structurele oplossing.
Johan is op oudere leeftijd als zij-instromer begonnen in de zorg. Hij vertelt hoe dat ook juist voordelen met zich meebrengt.
Pas geleden heb ik de Koninklijke Luchtmacht te verlaten. 22 jaar met ups en downs, met vele mooie, maar ook heftige momenten en ervaringen. Een leven waarin ik bijzondere en dierbare vriendschappen heb opgebouwd.
We hebben onze koffie nog niet op of de eerste rit valt: een vrouw van 96 jaar is in huis gevallen en heeft een pijnlijke schouder. Ze al sinds gisteravond op de grond, de familie durft haar niet te verplaatsen.
Verpleegkundige Meike is 24 jaar, maar begeleidt op haar afdeling al studenten uit het HBO en MBO. Ze weet zelf nog niet alles, maar aan de andere kant is haar contact met studenten wel anders dan bij oudere collega’s.
Het verschil tussen werken op een Spoedeisende Hulp in Nederland en een kliniek in het grootste vluchtelingenkamp ter wereld, kan niet groter zijn. Verpleegkundige Suzanne verzorgde er een dertienjarig meisje.
Vier weken geleden zat ik ook in het vliegtuig. Toen vloog ik naar Aruba, nu vlieg ik er vandaan. Toen schreef ik mijn eerste blog van de serie, nu schrijf ik mijn laatste. Het is gek hoe snel de tijd gaat, hoe het voorbij vliegt.
Als ik ’s ochtends de afdeling op kom lopen roep ik ‘bon dia’ en als ik vertrek klinkt er een ‘ayo!’. Ik zit hier nu al drie weken en voel me al bijna een echte Arubaan.
Op dit eiland schijnt overal de zon en is het altijd zomer. Op de kentekenplaten lees je ‘One happy island’. Dat klopt ook wel, op Aruba heeft niemand ooit haast en is alles en iedereen dushi.