Opgebiecht: “Corona is vreselijk voor de patiënt, maar goed voor mijn ontwikkeling”
Tamara werkt op een covid-afdeling. Tussen alle onzekerheid, chaos en verdriet door, realiseert ze zich dat ze hier ook vooral veel kan leren.
“Ineens realiseer ik me dat ik niet meer opkijk van jouw pijn”
Als zorgverlener raak je al snel aan veel gewend. Heftige situaties maken indruk op je en zijn confronterend, tot je eraan gewend bent. Ineens raakt het je niet meer zo, maar ik wil niet ongevoelig worden.
“Werk was de enige plek waar ik mijn depressie niet voelde”
Jarenlang worstelde ik met een depressie en durfde ik dit niet bespreekbaar te maken bij mijn collega’s. Voor hen was ik altijd de energieke en vrolijke verpleegkundige, maar achter deze lach ging een hoop verdriet schuil.
Oeps! ‘Grappen met de verkeerde’
Werkblunders, oeps-momenten, of ‘dat had ik beter niet kunnen zeggen’ situaties. Die kennen we allemaal toch? Er is bijna geen sector menselijker dan de zorg, dus natuurlijk zijn er ook regelmatig blunders.
‘Heb ik een inschattingsfout gemaakt?’
Sinds kort werk ik weer in de flexpoule, waardoor ik niet altijd meer alle kennis paraat heb. Sommige situaties blijven je wat langer bij dan normaal. Je blikt terug op je eigen handelen en twijfelt misschien of je het juiste hebt gedaan.
Oeps! ‘Overal zat bloed’
Daar waar positieve ervaringen soms snel vervagen, blijven de blunders je je hele leven bij. Menig verpleegkundige heeft genoeg blunders mee gemaakt om een saai etentje een heel stuk spannender te kunnen maken.
“Niemand ziet dat ik me vaak eenzaam voel”
Mijn collega’s hebben geen idee van het eenzame gevoel dat ik dagelijks ervaar. Ik doe me altijd vrolijk voor, maak veel contact met mijn collega’s en werk met een lach op mijn gezicht. Een lach waarachter een traan schuilgaat.
“Zullen mijn zorgverleners ooit ontdekken dat ze me vergeten zijn?”
Tijdens mijn periode in Ghana heb ik niks meer van mijn diabetesteam gehoord, terwijl ik hen nu juist nodig had. Er kwam nul interesse of begeleiding, ook niet toen de COVID-19 pandemie uitbrak. Er is al maanden radiostilte.
Situaties die je niet zo snel vergeet
Het werken als verpleegkundige doe ik omdat ik iets wil betekenen voor anderen, in de hoop dat dat ook gewaardeerd wordt. Helaas heeft een patiënt onlangs een klacht gemeld, waar ik bij betrokken ben geweest.
Mijn ziekenhuiservaring in Thailand
Eerder heb ik al mogen proeven aan werken in de zorg in het buitenland, maar er zelf opgenomen worden was toch net even wat anders. Na een scooterongeluk moest ik ter observatie een nachtje blijven.