Koningsdag is een feest voor iedereen
In het verpleeghuis viert iedereen Koningsdag vanuit de eigen beleving. Het is een dag vol vreugde, waarin we samen herinneringen ophalen en nieuwe maken.
Voor het eerst je onderbuikgevoel ervaren
Het gevoel dat er iets mis is, maar je niet precies kan zeggen wat. Ik ontdekte dit tijdens een van mijn eerste nachtdiensten als verpleegkundige.
Omgaan met psychotische cliënten
Psychotische cliënten ervaren vaak veel angst en vinden het moeilijk om anderen te vertrouwen. Om goede zorg te kunnen leveren is rust van groot belang.
Psychische beleving van pijn
In de thuiszorg kom ik soms bijzondere situaties tegen. Zo ook van een oudere man met hevige pijn die niet te verklaren valt. Test na test geeft geen resultaat. Pas als zijn tweelingbroer overlijdt, is hij ineens verlost van de pijn.
Cliënt: ‘Hoe vertel ik de klas over mijn crisisopname?’
Spanning, onzekerheid en twijfels horen bij vrijwel elke opname op de crisisafdeling. De impact is nog groter als je pas zestien bent. Een jonge cliënt vertelt hoe zij dit heeft ervaren.
Die ene patiënt die je niet vergeet: een ode aan Anna
Ik denk dat iedere verpleegkundige of verzorgende dit wel herkent: die ene patiënt. Een persoon die je bijblijft, je je nog goed herinnert. Op jouw eigen pad gekomen en weer weggegaan, maar in je gedachten nog altijd aanwezig.
Open zijn als verpleegkundige levert in de verslavingszorg veel op
Als verpleegkundige probeer je de grens van afstand en nabijheid altijd te bewaken. Maar door soms iets meer van jezelf te laten zien, kan je ook heel veel bereiken.
‘De verslavingszorg heeft naast herstel en terugval nog een derde optie’
Sommige van mijn collega’s vinden Kees irritant. Daarom heb ik voorgesteld om zijn persoonlijk begeleider te zijn. Kees is 63 jaar en opgenomen vanwege een alcoholverslaving. Ik weet niet hoe, maar wij hebben vanaf de eerste dag een klik.
‘Wanneer ga ik dood, dokter?’
Als ik een blik op hem werp, gaan alle alarmbellen in mijn hoofd af: deze man is stervende. Terwijl ik bij hem blijf, vraag ik de verzorgende om de controles te doen. Ze bevestigen mijn vermoeden: het is niet best.
“De begeleiding hielp me uit mijn psychose”
‘Het ging slecht met me. Ik hoorde en zag dingen die er niet waren en wist dat ik in een psychose zat. Door te praten met mijn begeleiders, kwam ik daar langzaamaan weer uit.’