De coronacrisis leeft inmiddels al meer dan een maand in ons land. De straten zijn leeg, de scholen zijn dicht en sociaal contact wordt tot een minimum beperkt. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor verpleeghuizen: daar zijn de deuren voor bezoekers gesloten. De situatie heeft een grote impact op verschillende zorginstellingen.
“Onze zorgboerderij is nu twee en een halve week gesloten. Het is een stille boel”, vertelt Margriet van ‘t Klooster van zorgboerderij ‘t Werckpaert. “We proberen wel contact te houden met onze ‘hulpboeren’, vooral door een mailtje of een kaartje te sturen.”
Veel vragen
Het is een complexe situatie, erkent ook zij. De vraag is dan ook hoe ze dit vol gaan houden. “Iedereen mist de gezelligheid met z’n eigen clubje. Hoe heeft de coronacrisis op onze cliënten uitgewerkt? Hoe zijn ze straks als ze weer terugkomen? De cliënten missen bovendien alle leuke dingen, zoals de geboorte van lammetjes.”
Daarnaast is het ook zakelijk gezien een uitdaging. “Ons inkomen staat natuurlijk ook stil”, legt Van ‘t Klooster uit. “Maar er is altijd veel te klussen op de boerderij! Wij willen onze tijd goed besteden, het werk staat op de boerderij nooit stil. Toch maken wij ons steeds meer zorgen. Wij hadden dit nooit kunnen voorzien. Hoe gaat het straks allemaal weer op gang komen?”
Ook bij Dagcentrum Utrecht Oost zijn er zorgen over de cliënten. Het team doet er dan ook alles aan om de cliënten te houden. Daarbij zijn er veel vragen, vertelt directeur Margaret van Straalen: “Hoe is het met de veiligheid, de eenzaamheid en de primaire levensbehoeften bijvoorbeeld? Onze cliënten hebben veel behoefte aan vaste structuren, anders gaat het mis.”
‘Heimwee TV is ongelooflijk goed voor onze cliënten’
Gelukkig lijkt dat tot nu toe behoorlijk goed te gaan. “We zijn allemaal verbaasd over hoe goed ze het eigenlijk redden”, vertelt Van Straalen blij. “Ze blijven veel binnen en buren of mantelzorgers doen boodschappen. Ook wordt er veel naar Heimwee TV gekeken: troostgevende programma’s van toen, die speciaal tijdens deze crisis worden uitgezonden. Dat is ongelooflijk goed voor onze cliënten”
Op dit moment lukt het dus best wel, al is het de vraag voor hoe lang en welk risico daarbij genomen wordt. “We blijven bellen, kaartjes schrijven, inventariseren en contact onderhouden met de mantelzorgers. Mogelijk gaat dit tot een zwaardere zorgvraag leiden. Mensen zijn van slag geraakt en hebben meer aandacht nodig.”
