Het leven van een verpleegkundige kan erg onstuimig zijn. De wisseldiensten en de verschillende taken per shift kunnen zwaar vallen. Drie verpleegkundigen vertellen over de start van hun carrière en wat zij doen om hun leven goed in balans te houden.
De eerste stapjes zetten als zorgverlener is voor iedereen spannend. Doe je het wel goed, kan je het aan en hoe moet je jouw drukke baan eigenlijk nog combineren met je privéleven? Chaimae, Emma en Ikram vertellen hoe zij dat aanpakken.
“Mensen wassen was even wennen, zeker vanwege mijn geloof”
Chaimae (22) werkt in een verpleeghuis in Amsterdam. Ze vertelt: “Ik kan me nog herinneren dat ik in het begin heel erg moest wennen aan mensen wassen, dat was een grote stap voor mij. Zeker ook vanwege mijn geloof als moslima. Nu is dat voor mij hartstikke normaal. Ik vind het persoonlijke contact met de patiënten erg leuk. De mensen zijn zo blij met je, dat maakt echt mijn dag. Wisseldiensten draaien vind ik prima te doen. De avonden spreken me juist aan. Soms zijn de diensten overdag zo druk, terwijl je in de avond voornamelijk mensen naar bed brengt en alles in de gaten houdt. Die afwisseling is prettig.
De balans vinden tussen werk en privé was voor mij eerst best een uitdaging. Ik heb een tijd in een ander verpleeghuis gewerkt, waar mijn favoriete patiënt terminaal werd verklaard. Ze overleed toen ik op vakantie was. Daar heb ik het wel even moeilijk mee gehad. Toch moet je in je achterhoofd houden dat dit regelmatig in de zorg gebeurt, hoe lastig het ook is. Als ik thuiskom zorg ik dat ik weer helemaal in mijn eigen sfeer kom. Ik hou erg van dansen, op welke muziek dan ook, dan kan ik alles even vergeten. Daarnaast helpt bidden mij ook altijd. Als je overweegt de opleiding verpleegkunde te doen, moet je rekening houden met dat je gezond moet leven. Goed slapen, goed eten en echt genoeg rust pakken. Zeker op je werk, maar als dat soms niet lukt, dan lekker thuis.”
“Patiënten nemen mijn vrolijkheid over”
Emma (21) werkt fulltime in een ziekenhuis in Almere. Binnenkort wordt ze IC-verpleegkundige. Zij vertelt: “De stages die ik vanuit de opleiding heb gedaan, hebben mij ontzettend geholpen om goed voorbereid te worden op het echte werk als verpleegkundige. Ik heb mijn passie gevonden in dit beroep. De patiënten helpen vind ik zo fijn. Ik ben erg vrolijk van mezelf en ik zie dat mensen dat van me overnemen, ook al hebben ze het moeilijk. Het is erg mooi om dat te zien gebeuren. Veel verschillende diensten draaien vind ik zelf geen probleem. Mijn collega’s hebben het hier soms wat zwaarder mee, maar voor mij hoort het er gewoon bij.
Tijdens een dienst kan er heel veel gebeuren. Het is bij ons echt hollen of stilstaan. We hebben ook weleens shifts waarin je bij wijze van niet eens naar de wc kan. Juist daarom is het heel belangrijk om een uitlaatklep te hebben naast je werk. Voor mij is dat echt sporten. Mijn instagram staat er vol mee, haha. Ik ga voor of na een dienst naar de sportschool, daar kan ik al mijn energie kwijt. Ik kan niet meer zonder. Beginnende verpleegkundigen raad ik dan ook aan om op zoek te gaan naar een hobby of iets anders waar je mee kan ontspannen. En je vrije dag is ook echt vrij, houd je dan niet ook nog met je werk bezig. Ik heb collega’s die op hun vrije dag blijven reageren in de WhatsApp groep van werk. Ik vind dat altijd wat riskant omdat je dan nooit echt rust hebt van je werk.”
“Afspraken met vrienden plan ik nu ver van tevoren in”
Ikram (22) werkt als verpleegkundige in een ziekenhuis in Amsterdam. Zij vertelt: “Werken in de zorgsector vergt veel doorzettingsvermogen. Het in een intense baan die veel van je vraagt. De wisseldiensten vallen mij soms wel zwaar. Ik ben nog jong, maar aan het eind van een shift voel ik het soms wel al aan m’n rug, haha. Ook mentaal is het zwaar. Toch, en dat is denk ik persoonlijk, lukt het mij vrij makkelijk om mijn gevoelens uit te schakelen. Soms is dat ook echt nodig. Vorige week nog: toen werd er een patiënt klaargemaakt om naar een ander ziekenhuis gebracht te worden, maar vlak daarvoor overleed ze. Dat kan hard aankomen, maar ik ga er professioneel mee om. Daarnaast kan je ook altijd met je collega’s praten. En dat helpt mij ook het best: praten, praten, praten.
Om thuis echt tot rust te komen, kruip ik het liefst m’n bedje in en ga ik lekker netflixen. Heerlijk vind ik dat. Om de zoveel tijd ga ik ook weleens naar een spa. Daarnaast geniet ook echt van afspreken met vriendinnen en uit eten gaan. Dat geeft me dan weer een boost om er tegenaan te gaan. Daarbij merk ik trouwens wel dat plannen enorm belangrijk is. Als je in de zorg werkt, kan je niet meer heel spontaan dingen doen. Ik plan mijn afspraken nu daarom ver van tevoren in. Aan de mensen die verpleegkunde (willen) studeren zeg ik: laat je niet afschrikken. In het begin moet je misschien minder leuke dingen doen of kom je op een afdeling te staan die je niet zo interesseert, dat kan. Maar hoe verder je komt, hoe meer opties je krijgt. Zelf ben ik heel erg op m’n plek, dit beroep zit echt in m’n hart.”
