“Wow, zo kan de ouderenzorg ook! Ik was totaal flabbergasted”, vertelt Patrick de Kort over zijn eerste bezoek aan Herbergier Arnhem. ‘‘Open deuren, open sfeer en vriendelijke medewerkers. Wat ik daar zag, heb ik nooit meer losgelaten.’’ Nu is hij samen met zijn vrouw Marie-Hélène zo’n 7 jaar zorgondernemer van Herbergier Tilburg. “Zingeving klotst hier over de drempels.”
Na jarenlang als secretaresse gewerkt te hebben, maakt Marie-Hélène na haar opleiding SPW-4 de overstap naar de ouderenzorg. Patrick is van huis uit Z- en B-verpleegkundige. Na jarenlang in de ouderenpsychiatrie gewerkt te hebben, wordt hij docent Verpleegkunde op Avans Hogeschool.
Eerste medewerker van de eerste Herbergier
Via zijn moeder maakt Patrick dementie van dichtbij mee. Ze woont tot haar dood in een regulier verpleeghuis, waar ze achter gesloten deuren zit en medicatie toegediend krijgt. “Daar ben ik per toeval achter gekomen. Ik had wel een paar keer per week ruzie met het afdelingshoofd”, vertelt hij.
Marie-Hélène start in 2007 als eerste medewerker van de eerste Herbergier in Nederland: Herbergier Arnhem. De shock is voor Patrick groot wanneer hij daar op bezoek komt. “Het kan ook anders! Ik was enorm onder de indruk van het gemak waarmee het leven licht en luchtig werd gehouden.’’ De Herbergier laat Patrick niet meer los. Hij komt er om het weekend om te koken, met de bewoners te buurten en met de hond te wandelen. “Ik genoot volop. Toen dacht ik: ‘Potverdorie, waarom starten Marie-Hélène en ik ook geen Herbergier?’”
Samenwerken als stel
Marie-Hélène houdt de boot eerst af. “Maar hoe meer ik onze competenties bij elkaar legde, hoe meer ik dacht: dit kunnen wij ook!” Uiteindelijk wagen ze de sprong. “Ik heb aangehouden en gewonnen”, lacht Patrick.
Wanneer een oude school in Tilburg wordt omgetoverd tot een Herbergier, begint het avontuur van Patrick en Marie-Hélène. Ze worden in 2012 de zorgondernemers van de 13de Herbergier van Nederland. Het stel is old school pionier. “We leggen vooral de nadruk op bijzonder gewoon en op ruimte geven.”
Wat betekent het voor je relatie om samen een Herbergier te runnen? “Je leert elkaar door en door kennen.” Dat leidt soms tot verrassingen. “Ik weet nog wel hoe onder de indruk ik was van mijn vrouw.”
De taakverdeling loopt vanaf het begin organisch. “Marie-Hélène is een vroege vogel en start ’s ochtends in de huiskamer. Ik ben een late vogel.” De dagen zijn divers. “Rondleidingen voor nieuwe bewoners, overlegmomenten met familie en personeel, scholing, personeelsroostering… Onze dagen vliegen voorbij.”
Van zorgprofessional naar zorgondernemer
Het echtpaar kijkt dankbaar en trots terug op de afgelopen jaren. “We hebben enorm veel genoten en geleerd.” Onder meer van het ondernemerschap. “Wij zijn vanuit een ideaal begonnen, maar wat is de vrijheid van het ondernemen toch super. Je hebt alle ruimte om dingen te onderzoeken, keuzes te maken en de zorg op je eigen manier in te richten.”
Wat is mijn bijdrage aan een betere wereld? “In een Herbergier zie je direct waar je het voor doet: een dochter die in plaats van mantelzorger weer kind kan zijn, medewerkers die in de zorg gestopt waren, maar nu weer met plezier zorgen. Zingeving krijg je er als een enorm cadeau bij”, vertelt Patrick glunderend. “Als je veel voldoening wilt, moet je ook inspanning leveren. Maar het is het allemaal waard. Dit is het mooiste geweest dat we ooit hebben gedaan.”
