Als meldkamercentralist moet je vooral je hoofd goed koel kunnen houden en een organisatorisch talent zijn. Willeke (40) werkt op de Meldkamer Ambulancezorg (MKA): “Niet elke hulpvraag is een ambulance-indicatie.”
Als verpleegkundig centralist bepaal je welke zorg-gerelateerde hulp iemand nodig heeft. Jij bent de eerste schakel bij 112-meldingen en houdt het ambulanceteam op de hoogte bij ongevallen, rampen en calamiteiten. Ook schakel je waar nodig met de centralisten van brandweer en politie.
Klinisch redeneren als meldkamercentralist
Willeke werkt sinds 2018 als meldkamercentralist en heeft echt een hart voor de zorg. Vanaf haar zestiende stond ze al aan het bed in een verpleeghuis. “Vanuit daar ben ik doorgegroeid naar een functie in het ziekenhuis”, vertelt ze. “Ik werkte in het high-care team van het Erasmus, gespecialiseerd in neurologie en neurochirurgie.” Dat was een uitdagende maar zware functie, op gegeven moment was het echt tijd voor een nieuwe uitdaging.
Die uitdaging vond ze in het werk als verpleegkundig centralist. Na een meeloopdag op de meldkamer wist ze dat deze functie haar op het lijf geschreven is. “Ik ben nog altijd klinisch aan het redeneren en werk nog steeds in de acute zorg, maar er zit veel meer afwisseling in het werk. Je moet van elk vakgebied iets weten.”
Het is Willekes taak om zo kalm en snel mogelijk alle informatie te verzamelen en een analyse te maken van de situatie. “Is er een ambulance nodig of kan iemand door worden gestuurd naar de huisartsenpost?” Als aannamecentralist ben je het eerste contact bij een 112-melding. “Dat kunnen spoedgevallen zijn”, legt Willeke uit. “Maar ook verzoeken voor transport, de zogenaamde ‘zorgambulances’. Bijvoorbeeld voor de overplaatsing van een patiënt.”
Niet iedere beller is even meegaand
Er wordt niet naar elke melding een ambulance gestuurd, iets wat soms voor veel onbegrip kan zorgen. Willeke vertelt: “Mensen snappen het niet altijd. Bellers kunnen heel boos reageren als ze geen ambulance krijgen. Soms krijg je van alles om je oren: ‘Ik betaal toch ziektekosten?!’. Dan is het de kunst om netjes uit te leggen dat iedereen dit doet en niet iedereen een ambulance krijgt.”
Zo verwees Willeke laatst iemand door naar de huisarts. “Hij belde direct nog een keer en kreeg mij weer aan de lijn. Hij verwachtte, net als vele anderen, dat er tig mensen aan het werk zouden zijn. Niks bleek minder waar. In de nachtdienst zitten we per regio met 1 uitgiftecentralist en 1 verpleegkundig aannamecentralist. Dus de beste man moest het weer doen met mijn verwijzing naar de huisarts.”
Maximaal vier meldkamercentralisten nemen in haar regio (Gelderland) de telefoontjes op. “Twee op de uitgiftes en vier op de aannames. Het tempo zit er dus wel in.” De nood is hoog, nieuwe collega’s zijn gewenst. Toch blijft de meldkamer onderbezet. “En dat komt ook omdat mensen weinig over dit beroep weten.” Zonde, vindt ze. “Als er meer bekendheid is voor het werk als verpleegkundig meldkamercentralist, is er ook meer animo.”
Daarnaast zou het volgens Willeke helpen als meer mensen op de hoogte zijn van het verloop van een melding. “En wist je dat er vorig jaar een 112-app is gelanceerd? Veel mensen zijn daar niet van op de hoogte, omdat het landelijk niet is geïntroduceerd. En die app is juist zo’n uitkomst! Vooral voor melders met een taalbarrière, die doof zijn of niet kunnen praten.” Via de app kan je chatten met een meldkamercentralist. “We kunnen vragen stellen en als het nodig is meteen een ambulance sturen. Zie maar eens een adres te krijgen van iemand die geen Nederlands of Engels spreekt.”
Indrukwekkende meldingen ambulancezorg
Natuurlijk heb je als meldkamercentralist ook te maken met meldingen die indruk maken. Zo heeft ook Willeke een situatie die haar altijd bij zal blijven. Ze had net de dienst afgelost en het eerste telefoontje om 7 uur was dat een moeder op het punt stond om te bevallen. “Ze was vanwege familieomstandigheden naar onze regio afgereisd, toen ’s ochtends plots haar vliezen braken. Dan zit je echt op hete kolen. Je laat je collega een verloskundige uit de buurt bellen, stuurt de ambulance erop af en tegelijkertijd ben je met de aanstaande moeder in de weer.”
Willeke was genoodzaakt de bevalling in te zetten. Dat was extra uitdagend omdat de aanstaande moeder niks bij zich had. “Geen autostoeltje, geen kleertjes voor het kindje. Het was ook voor haar een hele verrassing. Dan ben je echt afhankelijk van degene die jou aan de andere kant van de lijn te woord staat.” Gelukkig is het goed afgelopen: “Toen ze het hoofdje zagen, stond het ambulancepersoneel op de stoep.”
Ook aan de slag als meldkamercentralist? Highcare is op zoek naar extra personeel voor deze uitdagende functie. Bekijk de vacature hier.
