Mijn naam is Meike Wesselink, ik ben 24 jaar en ik werk sinds drie jaar in de zorg als HBO-verpleegkundige. Op mijn huidige afdeling begeleid ik studenten van zowel de HBO-v, als de MBO-v. Stagiaires heb ik, ondanks dat ik zelf nog maar drie jaar ben afgestudeerd, in alle vormen en maten gezien; initiatiefloos, uitstelgedrag, maar ook enthousiast, teveel hooi op de vork nemend en niet vies van heel hard werken.
Per schooljaar heb ik ongeveer zes studenten onder mijn hoede. Dat lijkt veel, maar aangezien ik op een leerafdeling werk is dat hier heel normaal. Vertrouwen is het sleutelwoord in het begeleiden van studenten. Doet de student wat hij zegt en zegt hij wat er moet gebeuren? In dat geval kunnen de teugels een beetje los. De student valt anders gauw genoeg door de mand.
Collega’s van buiten onze organisatie schrikken hoeveel zelfstandigheid en verantwoordelijkheden studenten bij ons op de afdeling krijgen. Over het algemeen mogen studenten alles onder begeleiding oefenen: medicatie delen, coördineren (Lisa, jij bent vandaag de baas, zeg maar wat ik moet doen), verpleegtechnische handelingen en basiszorg. Alles wordt volgens protocollen en richtlijnen behandeld. Kunnen ze iets zelfstandig? Dan mag je dat bij ons gewoon gaan doen, mits wij op de afdeling aanwezig zijn en de student kunnen controleren.
We doen dit om de studenten vertrouwen in zichzelf te geven, ze te laten geloven dat het wel goed komt. Dat je vaak meer weet dan dat je denkt. Daarnaast zijn wij ervan overtuigd dat het belangrijk is om zo snel mogelijk de theoretisch geleerde vaardigheden in de praktijk te gaan oefenen, dáár is waar het gebeurt en dáár word je een goede verpleegkundige.
Werken op een leerafdeling doet ook wat met jezelf. Ik krijg vaak de vraag of ik niet wat jong ben om op een leerafdeling te werken. Enerzijds is dat zeker waar: ik weet natuurlijk ook nog lang niet alles en heb zeker nog geen jarenlange ervaring opgebouwd. Anderzijds is de binding met de studenten wel anders dan bij de meeste van mijn oudere collega’s. Ik weet nog heel goed hoe het op de opleiding gaat en wat er van de studenten verwacht wordt.
Voor mijzelf is het belangrijk om mijn grenzen aan te geven: weet ik het niet, dan zeg ik dat ook gewoon tegen een student. Op dat moment weet een oudere collega het antwoord op dezelfde vraag misschien wel, of ook niet. Het gaat erom dat je het samen doet en dat je van elkaar leert.