Inmiddels combineer ik mijn werk als verpleegkundige al jaren met mijn liefde voor reizen. Ik vertrek regelmatig een periode naar het buitenland om daar in te springen bij een lokaal ziekenhuis. Daardoor ben ik ook vaak tijdens de feestdagen ver weg van familie en vrienden.
Het is voor mij geen uitzondering dat ik de feestdagen in het buitenland vier. De afgelopen jaren heb ik dat in zowel Thailand als Nieuw-Zeeland gedaan. Een bijzondere ervaring die ik niet gauw zal vergeten. Ook dit jaar ben ik eind december in het buitenland, dit keer op Curaçao. Daardoor leer ik niet alleen de tropische tradities hier kennen, maar mag ik ook ervaren hoe het is om tijdens de feestdagen in het buitenland te werken.
Bon ano nobo
Op Curaçao worden de feestdagen normaal gesproken groots gevierd en is het ook hier traditie dat familie samenkomt op deze dagen. Weken van tevoren vind je al kerstversieringen in de winkels en worden ook de straten flink versierd. Tijdens de jaarwisseling wordt er groots vuurwerk afgestoken op het Brionplein en de Pontjesbrug waarbij ‘pagara’s’, een soort lint van duizendklappers, heel gebruikelijk zijn. Hoe harder de knallen, hoe beter! Ze geloven dat kwade geesten en nare gevoelens zo worden weggejaagd. En net als in Nederland is de nieuwjaarsduik hier ook een traditie waar duizenden mensen aan meedoen. Hij is vergelijkbaar met die van ons, al is het water hier natuurlijk wel nét ietsje warmer.
Ik zag het al helemaal voor me: om twaalf uur met mijn voetjes in het zand proosten op het nieuwe jaar. Door de huidige maatregelen zit dat er nu helaas niet in. Er geldt een avondklok tussen 21.00 en 04.30u tot minstens half januari en er wordt maar minimaal vuurwerk verkocht. In restaurants en publieke ruimtes is er een alcoholverbod, een glas champagne is alleen in je eigen huis mogelijk. Oud & nieuw zal er dus een stuk minder uitbundig aan toegaan dan normaal.
Gelukkig kan ik door het tijdsverschil wel proosten op het Nederlandse nieuwjaar. Vanwege de maatregelen heb ik besloten om tijdens oud & nieuw de nachtdienst van mijn collega over te nemen, zodat zij bij haar familie kan zijn. Ik ben erg benieuwd wat die dienst me gaat brengen.
Familie op afstand
Doordat ik de afgelopen jaren veel heb gereisd ben ik er wel aan gewend om familie en vrienden een langere tijd niet te zien. Tijdens de jaarwisseling sta ik op de meest gekke tijdstippen te videobellen. Zo heb ik mijn ouders weleens gebeld toen bij ons het nieuwe jaar in ging. Terwijl het bij hen pas zes uur ’s avonds was, knalde bij mij het vuurwerk al de lucht in. Aan de andere kant zette ik ook vaak midden in de nacht een wekker om mijn ouders een gelukkig nieuwjaar te kunnen wensen. Dit keer zullen de rollen omgekeerd zijn en ben niet ik, maar zijn zij als eerste aan de beurt om het nieuwe jaar in te luiden.
Natuurlijk balen mijn ouders ervan dat ik deze feestdagen niet in Nederland ben en ze het zonder me moeten vieren. Maar zoals mijn moeder me zei: “Ik ben gelukkig wanneer jij gelukkig bent!” Dat geeft me een rustiger gevoel. En gelukkig, dat ben ik tijdens deze periodes in het buitenland zeker!
