Al jaren droomde verpleegkundige Irene van een carrière als reisleider. Met een backpack op haar rug het avontuur aangaan, op weg naar de gaafste bestemmingen. Eens niet zorgen voor de patiënten, maar voor de reizigers. Op een tropische bestemming, met de voetjes in het zand, dát leek haar wel wat. Inmiddels doet ze het al jaren en deelt ze haar belevenissen.
Ik trok mijn avontuurlijke schoenen aan, solliciteerde voor een baan als reisbegeleider en werd aangenomen! Sinds drie jaar combineer ik mijn baan als verpleegkundige dan ook met het begeleiden van groepsreizen. Een afwisselende combibaan waarbij mijn competenties als verpleegkundige goed van pas komen.
De zorgkant maakt me sterker als reisleider
Dat het werken als reisbegeleider raakvlakken heeft met het verpleegkundig vak, werd me al snel duidelijk. Flexibel zijn, je steeds weer aanpassen aan nieuwe situaties en inspelen op emoties komt bij beide op het lijstje van benodigde competenties voor. Overzicht behouden, zaken regelen en prioriteiten stellen kunnen hier ook nog eens aan toegevoegd worden.
Ondanks dat het twee totaal verschillende werkvelden zijn, ben ik mijn verpleegkundig brein dankbaar voor deze competenties. Dingen waar ik als verpleegkundige regelmatig mee te maken krijg, komen in ook voorbij tijdens mijn werk als reisbegeleider. Wanneer ik me voorstel aan mijn reizigers krijg ik standaard de opmerking: “We hebben een verpleegkundige bij, dus we zijn in goede handen!” Ik moet er altijd om lachen, omdat ik stiekem de laatste persoon ben die een EHBO-setje meeneemt op reis. Oeps!
De reizende zuster
Helaas is het tijdens een van mijn reizen weleens voorgekomen dat een reiziger naar het ziekenhuis moest. Zo werd Sven in Laos gebeten door een hond en had hij geen rabiësvaccin genomen voor vertrek. Er ontstond direct blinde paniek bij Sven en hij had geen idee wat hij moest doen. Ik bleef rustig, wist wat me te doen stond en belde samen met hem zijn zorgverzekering in Nederland, zodat we groen licht kregen om naar het ziekenhuis te gaan. Helaas bleek het dichtstbijzijnde ziekenhuis met de juiste antistoffen in Thailand in dit geval ruim 300 kilometer verderop te liggen. We hadden een hele rit voor de boeg, maar slaagden erin om binnen een paar uur het ziekenhuis te bereiken, zodat Sven op tijd zijn injectie kon krijgen.
Op dat moment was ik heel blij met mijn achtergrond als verpleegkundige. Maar dat ben ik ook op andere momenten. Tijdens mijn werk als reisbegeleider krijg ik regelmatig te maken met verschillende kwaaltjes van mijn reizigers, zoals bijvoorbeeld (oor)ontstekingen, allergische reacties, voedselvergiftigingen of ontstoken wondjes. Het maakt het als verpleegkundige net even wat makkelijker om in te schatten wat er op dat moment nodig is. En dan sta ik niet alleen als reisbegeleider, maar stiekem ook als verpleegkundige paraat.
Valkuilen als verpleegkundige
Ondanks dat ik meestal blij ben met mijn achtergrond als verpleegkundige, is dat niet altijd het geval. Het kan namelijk ook weleens een struikelblok voor me zijn. Nadat ik een reis begeleid heb, merk ik elke keer weer dat ik uitgeput terug thuis kom. Natuurlijk is het werk als reisbegeleider intensief, maar de verpleegkundige in mij doet er onbedoeld nog een extra schepje bovenop!
Ook al zijn mijn reizigers volwassen en zelfstandig, toch vertelt mijn verpleegkundig zorghart me elke keer weer dat ik voor mijn reizigers moet zorgen. Net zoals ik dat voor mijn patiënten doe. Ik observeer mijn reizigers nauwlettend en zorg ervoor dat ze niets tekort komen. Ik zet altijd nét dat stapje extra waardoor ik aan het eind van de rit mezelf tekort doe. Waar ik als verpleegkundige na mijn werkdag de deur van het ziekenhuis achter me sluit, gaat het werk als reisbegeleider door en is een moment voor jezelf nemen er niet altijd bij. De reis wordt een uitputtingsslag en ik kom gesloopt thuis. Misschien is dat de perfectionist in mij, die ik wat meer moet leren loslaten. Toch heb ik inmiddels zeven onvergetelijke reizen gemaakt als reisleider en staat reis nummer acht voor de deur. Ondanks dat ik het soms best pittig vind, wil ik het voor geen goud missen!
