Vakantie! Eindelijk kan het weer. We trekken er dan ook massaal op uit om deze zomer lekker te gaan genieten van een welverdiende vakantie. Even ontspannen, geen agenda vol met afspraken en geen gestress, dat is wat we willen. Al kan die welverdiende vakantie stiekem toch ook best stressvol zijn.
Ondanks dat het vliegveld voor veel mensen een bron van frustratie kan zijn, is het voor mij juist een plek die me rust geeft. Ik heb er dan ook al aardig wat uren versleten, filosoferend over het leven. Niet alleen om lekker op vakantie te gaan, maar ook om in het buitenland te gaan werken als verpleegkundige of reisleider.
Het vliegveld is voor mij vaak de start van een nieuw avontuur. Van Schiphol tot Bangkok, van Eindhoven tot London Stansted. Het is een vertrouwde plek waar altijd iets te beleven valt en waar ik ondanks de drukte gek genoeg tot rust kan komen.
Eindeloze rijen
Door de toenemende drukte is het vliegveld voor veel mensen een bron van ergernissen geworden. De frustraties beginnen vaak al wanneer je nog geen voet buiten de deur hebt gezet en Schiphol voorspelt dat er topdrukte verwacht wordt. Om mezelf de nodige ellende te besparen, check ik online alvast in en vertrek ik ruim op tijd richting het vliegveld om mezelf een weg te kunnen banen richting de check-in balie.
Bij aankomst lijken de monsterrijen eindeloos te duren en even vraag ik me af of ik niet in de Efteling beland ben, in plaats van op Schiphol. Ondertussen hoor ik achter me een zucht, beginnen mensen langzaam ongeduldig te worden en probeert er iemand tevergeefs voor te dringen. Wachten leidt nu eenmaal tot stress, zeker wanneer we niet weten hoe lang iets nog duurt. Menseigen, daar kunnen we ook niets aan doen!
Wanneer het einde in zicht is blijkt de dame voor me de bagageregels niet helemaal begrepen te hebben en organiseert ze, nadat ze wat overbodige zaken uit haar koffer heeft gehaald, op haar gemakje opnieuw haar bagage. Ondanks de oplopende wachttijd, vind ik het stiekem wel vermakelijk hoe mensen in stressvolle situaties kunnen reageren.
Een wirwar van gespannen gezichten
Wanneer ik eindelijk mijn veel te grote koffer met liefde heb uitgezwaaid, begint het riedeltje gewoon weer opnieuw op weg naar de security. De wachttijd vanaf hier is nog 45 minuten, klinkt niet echt ontspannend toch? Gelukkig is het er door de jaren heen makkelijker op geworden en hoef je niet meer heel je hebben en houden uit je tas te halen voor de security controle. De check is in een handomdraai gepiept, scheelt toch weer!
Eenmaal door de security heen is er geen weg meer terug en bevind ik me in een wirwar van mensen met een gespannen blik op hun gezicht. In plaats van me te laten meeslepen in alle drukte en voelbare frustraties, ontstaat er bij mij juist een oase van rust en is het enige dat me nog te doen staat op tijd bij de gate te verschijnen. Zo simpel kan het zijn toch?
Ondertussen klinkt er een vrouwenstem met de mededeling dat er een gatewijziging heeft plaatsgevonden en scroll ik door de laatste nieuwsberichten op mijn telefoon. De grootste frustraties en stress zijn achter de rug en ik kan weer rustig ademhalen. Eindelijk vind ik even de rust om te doen waar ik al die tijd niet aan toe ben gekomen. En in plaats van dat mijn brein continu op scherp staat en overprikkelt raakt door alle passerende informatie, zet ik mijn brein letterlijk even op vliegtuigstand.
Toch nog haasten
Ik besluit mijn benen nog even te gaan strekken, waarbij ik langs de parfumerie struin om de nieuwste geurtjes te testen, voor ik weer urenlang opgepropt zit in die veel te kleine vliegtuigstoel. Natuurlijk mag een pitstop bij die bekende koffietent niet ontbreken, waar ik mezelf trakteer op die veel te dure, maar oh zo lekkere koffie. Het is immers vakantie, dus waarom ook niet?
Daar zit ik dan, al dagdromend te staren naar de voorbijkomende mensenmassa. Bruut schrik ik wakker uit mijn bubbel en zie ik een last call van mijn vlucht op de schermen verschijnen. Met een eindsprintje bereik ik nog nét op tijd de eindstreep en word vlak na mij de gate gesloten. Hoe krijg ik het toch elke keer weer opnieuw voor elkaar?
