Geheimen komen naar boven op het sterfbed
Binnen de wijkzorg krijg je helaas ook regelmatig te maken met de dood. Op het sterfbed merken we dat er soms nog veel gedeeld wordt.
Binnen de wijkzorg krijg je helaas ook regelmatig te maken met de dood. Op het sterfbed merken we dat er soms nog veel gedeeld wordt.
Wanneer een cliënt binnen de GGZ suïcide pleegt, heeft dat een grote impact op verpleegkundige Birgit. Ze deelt haar ervaring.
Verpleegkundige Esther ziet steeds vaker dat patiënten hun emoties inhouden, om maar sterk te blijven. Terwijl dat meestal juist averechts werkt.
Niet elke patiënt wil op zijn sterfbed nog evenveel informatie krijgen. De een heeft behoefte aan duidelijkheid, de ander wil het niet meer horen.
Als starter vond ik de dood heel heftig, maar ik zocht de confrontatie op en werk nu juist met veel plezier in de palliatieve zorg.
De dood is niet altijd een makkelijk gespreksonderwerp, ook niet met ouderen in het verpleeghuis. Maar het is wel belangrijk. Zo voer je een levenseindegesprek.
In het hospice kunnen de feestdagen heel dubbel voelen. Vrijwilliger Hans Oosterbaan bracht vijftien jaar lang de kerstdagen door met de gasten van het Stadshospice Utrecht en vertelt over zijn ontroerende ervaringen.
Steeds meer zorg wordt vanuit het ziekenhuis overgeheveld naar de wijk. Ons team heeft in de afgelopen maanden bijvoorbeeld veel zorgaanvragen gekregen voor cliënten met kanker.
Ik denk dat iedere verpleegkundige of verzorgende dit wel herkent: die ene patiënt. Een persoon die je bijblijft, je je nog goed herinnert. Op jouw eigen pad gekomen en weer weggegaan, maar in je gedachten nog altijd aanwezig.
Verbaasd kijk ik je aan. Je bent het echt aan het doen. Je eigen rouwkaart schrijven. Je eigen uitvaart regelen. Wekenlang werk je aan je eigen afscheid. Je verdeelt je sieraden onder je geliefden. En je vertelt je man zelfs welk pak hij aan moet bij de uitvaart.