De zorgorganisaties zijn allemaal het concept ‘positieve gezondheid’ aan het implementeren, maar werken we wel aan positieve gezondheid? En draagt positieve gezondheid bij aan een betere verpleegkundige werkomgeving?
Wanneer je in de ochtend met een kopje koffie de krant openslaat of je telefoon erbij pakt, lijkt de zorg een grote puinhoop. Na je kopje koffie en je broodje, trek je je uniform aan en ga je naar je werk. Wat je gelezen hebt, blijkt waarheid te zijn. Binnen de zorg belanden we in een negatieve spiraal.
Wat is nou een goede verpleegkundige werkomgeving? Je kan dan denken aan voldoende personeel, want laten we eerlijk zijn, de werkdruk zorgt ervoor dat we ons werk niet naar tevredenheid kunnen afronden. Het voordeel van voldoende personeel is dat we samen de kwaliteit van zorg hoog houden, een veilige omgeving bieden aan cliënten en het zorgt ervoor dat er minder incidenten voorkomen. Kan positieve gezondheid hieraan bijdragen?
Op het eerste oog lijkt positieve gezondheid voor de cliënt, want we focussen ons niet meer op de cliënt zijn aandoening, maar juist op de persoon. Toch kan een werkgever ook positieve gezondheid toepassen op zijn werknemers: kijken naar de veerkracht van de zorgverleners, maar ook hen gehoord laten voelen. Positieve gezondheid kan kansen met zich meenemen voor de knelpunten waar we al langer binnen de zorg tegenaan lopen.
Laten we een voorbeeld nemen: een ruime tijd geleden werd ik op zondag gebeld, dat ik met spoed naar het ziekenhuis moest komen. Mijn moeder had een hartaanval gekregen. Op dat moment stortte mijn wereld even in, want het ging tenslotte wel om mijn mama!
Mijn moeder werd goed behandeld en kwam buiten levensgevaar. De rust keerde weer iets terug, maar ik wist dat ik moest werken de volgende dag. Liefste stond ik mijn moeder natuurlijk bij, dus ik belde mijn leidinggevende toentertijd. Ik leg haar het verhaal voor en geef aan dat ik er voor mijn moeder wil zijn, waarop ik te horen krijgen: “Ze is buiten levensgevaar, dus als je klaar bent met werken kan je weer naar haar toe!”
Ik voelde me niet gesteund, gehoord of begrepen. Ik voerde op dat moment geen eigen regie en daarbij sloot mijn leidinggevende niet aan bij mijn persoonlijke behoeften. Geen positieve gezondheid dus! Als mijn leidinggevende toen met een andere blik naar mij had gekeken, was het gesprek heel anders gelopen en hadden we samen een ander besluit genomen.
Kortom: het aanbod sloot niet aan bij de werkelijke behoefte en ik ben niet de enige die hier tegenaan loopt. Ik gok dat een derde van de zorgverleners zich niet gehoord voelt door haar of zijn leidinggevende of organisatie. Maar ik geef toe, het kost veel tijd om ons meer aandacht te geven. Toch hebben we de ruimte nodig om een beter mens te worden en dus een betere verpleegkundige werkomgeving te creëren. Waarin onze tevredenheid toeneemt en waarbij de kwaliteit van zorg omhooggaat. Lijkt mij een win- win situatie voor alle partijen.
