Op mijn werk mag ik een HBO-V stagiaire begeleiden en hoewel het heerlijk is om niet meer zelf te hoeven stoeien met leerdoelen en competentietoetsen, geniet ik van het weer bezig te zijn met ontwikkeling.
Ik geniet van de groei die ik zie, van de manier waarop ze bezig is met literatuuronderzoek en van haar enthousiasme en blijheid die ze uitstraalt nu de inspanning beloond is met een dikke acht.
Ik merk dat ik zelf weer in de onderwerpen duik en met mijn eigen competenties ga stoeien. Persoonlijk leiderschap bijvoorbeeld; ik hoor mezelf zeggen dat het zit in de manier van handelen, in alle dagelijkse dingen. Er wordt heel dikwijls veel te groot van gedacht.
Vanmiddag ging mijn telefoon, het was tegen vijven. Ik stond op de reservelijst voor een training persoonlijk leiderschap, morgen van tien tot negen uur ‘s avonds. Een prachtige dag met een inspirerende spreker en een aansprekend onderwerp.
Mijn eerste reactie was: ik ga regelen dat ik dit ga doen morgen. Wat een kans! Wie moet ik eerst bellen? Ik ga mijn directeur vragen of ik mag! Ik zal de kapper afbellen, ik vertel de schilder dat ik er niet ben, ik regel, ik regel…
Mijn tweede gedachte was: ik wacht even tot mijn man er is en dan bespreek ik het met hem. Mijn derde denkwijze was: even rustig aan. Wat is hier voor nodig en wat levert het me op? Wat wil ik het liefst? Wat heb ik nodig, vanavond en morgen, wat is goed voor mij?
Ik bedacht hoe goed het was om even een pas op de plaats gemaakt te hebben. Direct mijn directeur bellen betekende dat ik een gedeelte van mijn keuze bij haar neerlegde. Met mijn man overleggen betekent ook niet altijd dat ik doe wat goed voor mij is op dat moment.
Ik bedacht hoe moe ik nog was na een nachtdienst, een oppasdag en twee keer de griep gehad te hebben. Hoe ik deze avond nodig heb om even weer tot mezelf te komen. Ook om aandacht te hebben voor mijn thuiswonende familieleden en hoe ik daar ook van kan genieten. Hoe stom mijn haar zit en hoe het me helpt om me goed te voelen als ik er morgen na mijn kappersbezoek weer helemaal verzorgd uitzie.
Ik heb netjes afgebeld, bedankt voor het aanbod en was trots op mijn persoonlijk leiderschap. Toen ik Covey’s eigenschappen van effectief leiderschap er net even bijlegde, zag ik dat het proces van deze namiddag aan bijna alle eigenschappen van persoonlijk leiderschap voldeed.
Ik ben trots op mijn keus, ik kan het met een glimlach zeggen. Leiderschap maakt proactief. Al is het maar tot het schrijven van een blog! ’t Zit in de kleine dingen, zo zei ik vanmiddag nog!
