Mason heeft een cerebrale parese waardoor hij van kleins af aan in een rolstoel zit en spasmes ervaart in zijn hele lichaam. Sinds een jaar of tien maakt hij gebruik van De Ultieme Zorg (DUZ), een bemiddelingsbureau dat het voor hem mogelijk maakt om seksueel actief te blijven.
Genegenheid, intimiteit en seksualiteit vallen volgens psycholoog Maslow onder menselijke basisbehoeften. Dat kan Mason alleen maar bevestigen: “Stel je eens voor, hoe zou jij je voelen als je wekenlang geen seks hebt? Geen intiem contact. Niet met anderen én niet met jezelf. Dat is frustrerend, toch? Nou, dat voel ik ook. Dan loop ik met een halve stijve rond, maar ik kan er helemaal niets mee. Ik kan niets eens een speeltje vasthouden. Mijn gedachtes borrelen van de onrust”, vertelt hij. Mason is er heel open over. “Hoewel de onrust heel vervelend is, gaat het verder dan dat. Ik ga er lichamelijk door achteruit. Mijn spasmen worden erger door alle seksuele frustratie.”
DUZ maakt het mogelijk dat er een paar keer per jaar een vrouw bij Mason voor de deur staat. Voor die tijd moest hij het zelf regelen en dat is niet makkelijk voor iemand in een rolstoel, vertelt hij. “Als ik met mijn vrienden in een kroeg ben, dan praten vrouwen vaak uit medelijden of goeddunk tegenover hun vrienden met mij. Niet omdat ze mij zo woest aantrekkelijk vinden”, zegt Mason. “Het is gewoon wat het is. Ik zou zelf ook kiezen voor een mooie vrouw.”
Kennismaking
Medelijden wil hij niet, hij heeft zichzelf altijd gered. Mason spreekt over zijn ‘jongere jaren’: “Samen met vrienden ging ik geregeld naar swinger party’s, maar die stopten er na een tijd mee. ‘Gewone’ escorts waren dus mijn enige optie. Maar dat haalt al het plezier ervan af. Alsof je naar de snackbar gaat, een kroketje uit de muur trekt en klaar. Dus ik ben gaan googelen: ‘Seks voor gehandicapten’.”
De service van DUZ begint met een intakegesprek, waarin wensen, voorkeuren, regels en mogelijkheden worden besproken. Hoewel Mason erg open is, had ook hij even nodig om te wennen aan het idee. “Ik wist niet of ik het wel kon zeggen, maar oprichtster Maureen vond niets te gek en reageerde er heel goed op. Ik vind jongere meiden namelijk aantrekkelijk. Zelf ben ik in de veertig, maar ik had het laatst heel gezellig met een meid van halverwege de twintig”, vertelt hij met een glunderend gezicht. Hij vervolgt: “En ze moeten er zelf ook van genieten. Dat ze zichzelf masturbeert of bovenop mij zit, want als ik bovenop lig gebeurt er natuurlijk helemaal niets met mij lichaam, en dan zichtbaar geniet. Dat geeft een kick. Een gevoel van bevestiging: ‘Zie je wel, ík kan het ook’.”
Volledig jezelf kunnen zijn
Genegenheid wordt vaak gekoppeld aan een partner. Hoe voelt dit als het je het deelt met iemand die je niet kent én die ervoor betaald krijgt? Is dat een onenightstand? Of een blind date? Mason legt het uit: “Op het moment dat ze haar auto uitstapt verdwijnt alles. De geldoverdracht is soms wel even een ding. Daar wordt zo min mogelijk aandacht aan besteed. ‘Heb je de envelop gevonden?’ ‘Ja.’ ‘Oké en door.’ Daarna ben je samen. Genieten we er allebei van. En liggen we samen soms zelfs helemaal dubbel van het lachen. Ik voel mij juist helemaal mijzelf bij deze vrouwen. Want de barrière van ‘oh hij is gehandicapt, wat moet ik daarmee’ is weggenomen.”
Mason had een paar weken geleden zijn laatste date. Een waar hij met veel plezier op terugkijkt. “Ze ging op mijn schoot zitten, in mijn rolstoel. En laat haar hand naar beneden zakken. Dan brengt ze mij naar de slaapkamer, waar ze mij heel zelfverzekerd uitkleedt. Niet onwennig, want ze heeft ervaring met lichamelijke beperkingen. Ik was mijzelf dan vaak even, want ik wil wel fris voor de dag komen. En dan hebben we seks. De ene keer teder en de andere keer harder. Ik kan een uur lang volledig mijzelf zijn. Zonder handicap. Het voelt alsof ik alles kan.”
De keerzijde
Tijdens de coronacrisis mochten sekswerkers niet actief zijn, waardoor Mason zich lange tijd eenzaam voelde. En zijn Wajong-uitkering is geen vetpot, waardoor hij lang moet sparen om 150 euro, een date van een uur, bij elkaar te krijgen. “Ik heb een potje staan waar ik al mijn contant geld instop. Als ik zie dat het potje bijna vol is, sta ik al met de telefoon in mijn handen. Ik heb niet het geduld om het dubbele bedrag te sparen zodat ik twee uur lang heb.”
Het komt erop neer dat Mason zo’n drie keer per jaar gebruik kan maken van een escort van De Ultieme Zorg. Drie keer per jaar stapt er een mooie vrouw uit de auto. Een vrouw speciaal voor hem. Voor zijn basisbehoefte waarin hij zichzelf niet kan voorzien. Een uur lang genieten, zodat hij zich weer vier maanden kan verheugen op de volgende keer. “Rust, zelfvertrouwen en blijdschap, dat betekent De Ultieme Zorg voor mij”, eindigt Mason.
Escortwerk
Dat het werk van de vrouwen bij De Ultieme Zorg een enorme impact maakt, is wel duidelijk. Adriana is een van de vrouwen die voor Maureen werkt. In onze podcast De Interventie spraken we met haar en vertelt zij heel open over haar ervaringen. Ze vertelt hoe dit werk voor haar is, welke behoefte zorgvragers hebben en waarom dit zo belangrijk is. De aflevering is ook te beluisteren via Spotify, Google Podcast en Apple Podcast.
*Mason is een gefingeerde naam, zijn echte naam is bekend bij de redactie.
