Waar is ze trots op? Wat maakt het werk zo boeiend? Dat en meer vroegen we aan verpleegkundige Lisanne Wijenberg (24 jaar) over haar werk in het Neurocentrum van Amsterdam UMC, locatie AMC.
“Ik ben trots op de zorg die ik kan leveren. Ik merk dat ik vaak een goede band kan opbouwen met patiënten. Dit doe ik door veel tijd en aandacht te besteden aan het revaliderend werken met de patiënt om zo gericht bezig te zijn met het verbeteren van iemands kunnen. Gezien de ziektebeelden bij het Neurocentrum beleef je veel bijzondere momenten en blijven veel patiënten mij nog best lang bij. Het is soms ook bizar om te zien hoe een patiënt kan veranderen in een paar uur tijd.
Zo had ik laatst een patiënt die op maandag binnenkwam en niet in staat was zijn rechterzijde te gebruiken en te spreken. Hij keek heel verdwaasd en was erg onrustig. Na de trombectomie, een vrij nieuwe behandelmethode om een stolsel uit een bloedvat in de hersenen te verwijderen, liet hij elk uur na controle op de Brain Care Unit (BCU) steeds meer verbetering zien. Een aantal diensten later was de patiënt zo dankbaar en enorm vooruit gegaan in zijn kunnen en autonomie. Dat geeft mij heel veel voldoening.”
Er zijn veel leuke en interessante ontwikkelingen in mijn vakgebied:
“Zoals de mogelijkheid om je te ontwikkelen op veel verschillende gebieden binnen het Neurocentrum. Sinds kort is er een nieuwe opleiding gestart, genaamd Intra Arteriële Trombectomie (IAT)-verpleegkundige. De IAT-verpleegkundige vervangt de anesthesist bij de behandeling van een herseninfarct, door een gedeelte van de bewaking van de patiënt over te nemen. Een unieke ontwikkeling en een echte verrijking binnen de afdeling, vind ik zelf. Voor de patiënt is dit een acuut moment, waar jij als verpleegkundige dan vanaf het eerste moment op de SEH tot op de BCU bij bent.”
Voor mij betekent het werken in een academisch ziekenhuis:
“De grote verscheidenheid aan ziektebeelden en de complexiteit die hierbij komt kijken. Het Neurocentrum is echt het acute centrum en in die zorg ligt mijn hart. Zo vind ik het fantastisch om met het acute hersenhulp sein op zak op de SEH te staan en patiënten op te vangen in hun kritieke fase. Ik volg momenteel de opleiding Neuroverpleegkundige ter verdieping van mijn kennis. Hierna hoop ik in de toekomst nog meerdere opleidingen te volgen om uiteindelijk op de ambulance als verpleegkundige te kunnen werken. Het Amsterdam UMC/AMC biedt mij de mogelijkheid om verder te kijken waar mijn interesses liggen, door bijvoorbeeld ergens een dag stage te kunnen lopen. Hier maak ik dan ook graag gebruik van.”
Mijn afdeling is uniek door
“Het teamwork; met samenwerken staan we hier sterk. Op het Neurocentrum wordt vaak zo vroeg mogelijk begonnen met revalideren, wat het uiteindelijke herstel van de patiënt bevordert. We vragen vrijwel altijd een logopedist, ergotherapeut, fysiotherapeut en revalidatiearts om een consult. We zijn allemaal echt één groot team, inclusief de artsen. We maken veel lol samen en dat is ook belangrijk in dit werk. Een voorbeeld hiervan is de Serious Request kerstboom die we samen met een aantal collega’s hebben gemaakt met kerst twee jaar geleden. Ook hebben we een feestcommissie waar ik deel van uitmaak. We hebben laatst een pub quiz georganiseerd in een kroeg in Amsterdam voor alle verpleegkundigen, artsen en paramedici van het Neurocentrum. Je ziet je collega’s vaak meer dan je eigen familie en je maakt samen veel mee. Ik heb hier dan ook mooie vriendschappen opgedaan!”
Geïnspireerd geraakt door dit verhaal? Meer informatie over werken in het Neurocentrum UMC, locatie AMC vind je hier.
