Invallen op de gesloten unit is onwijs leerzaam
Tijdens de twee nachten die ik inval op de gesloten unit met manische mensen, groeit mijn respect voor de collega’s die daar werken. Tegelijkertijd krijg ik ook een inkijkje in het drukke hoofd van een manisch persoon.
Het is een bijzondere nacht waarin ik een aantal nieuwe dingen leer:
- Als je shampoo in je handtas doet, wordt niet alleen je tas schoon maar het geld wat erin zit ook. “Geld stinkt niet, zuster A, ruik maar! Lekker he?!” roept een cliënt. De rest van de nacht leef ik in l’Oréal-sferen.
- Twee sokken en een theedoek passen prima in een thermoskan. De thee stroomt eruit en je kleding gaat lekker naar thee ruiken.
- Het krieken van de dageraad kun je blij begroeten door luid “Dank voor deze nieuwe morgen!” te zingen.
- En tussendoor kun je ook nog honderduit praten. En je omkleden. En je spullen kwijtraken. En je beha’s aan elkaar maken tot een slinger om in je kamer te hangen. “Leuker dan die oranje vlaggetjes, vindt u ook niet, zuster A?” vindt de cliënt. Niet veel later hoor ik haar vragen: “Maar waar is m’n beha nou? Hebt u m’n beha gezien, zuster A?’
Manische hersenen gaan maar door
Wat lijkt het me vermoeiend en uitputtend om manisch te zijn. Als ik ’s ochtends naar huis rijd, vraag ik me af hoe overdraagbaar het is. Ik zie en hoor alle vogeltjes, maar de auto’s mis ik (oeps! auto van rechts…). Gelukkig gaat dat allemaal net goed.
Als ik thuis in de rust van mijn eigen slaapkamer probeer te slapen, hoor ik nog haar stem in mijn hoofd. Zie ik de shampoo in haar tas, vermengd met shag en euro’s. En oh ja, aansteker verkeerd terug gelegd, moest ik nog zeggen. En die thermoskan staat er nog. Hoeveel sokken passen er eigenlijk in een thermoskan en kun je dan beter shampoo of thee erbij doen? Nee, er moet geen shampoo in een thermoskan, want dan smaakt de thee naar shampoo, of zou dat lekker zijn? Shampoo-thee?
STOP! Ik wil SLAPEN! Maar stel dat er sokken in de thermoskan zitten en dat er een slinger van sokken-zonder-eind uitkomt, hoe moet ik dat dan stoppen? Of hang ik ze naast de beha’s aan het plafond? Een slinger van sokken, dat is ook wel leuk, zuster A.
Nou, wat een gekke gedachten. Raar eigenlijk. Ik lig in mijn eigen bed en ik voel mijn hersens flapperen van allerlei onzinnige associaties. Het lukt me echt niet om die stil te krijgen, terwijl ik alleen maar wil slapen! En dan gaat mijn wekker. Terwijl ik me extreem wakker voel. Zwaar vermoeiend, zulke flapperende hersens.
Laten we beter luisteren naar de zorgvrager
Na een nacht goed slapen kan ik weer helder denken. Maar stel dat je echt manisch bent en dit heel vaak hebt. Daar zou je toch gek van worden? Zwaar vermoeiend om zo associatief te denken. Ik zou sméken om slaappillen. Of een spuit. Maar ja, die worden niet zomaar gegeven, en al helemaal niet preventief. Want pillen en spuiten hebben een enorme impact. Vind ik als zorgverlener voor de zorgvrager..
En dat was wel het meest leerzame van de nacht: Hoe ontzettend vermoeiend flapperende hersens zijn en dat structuur en begrenzing zeker belangrijk is, maar vooral dat er geluisterd moet worden naar je medicatie- of afzonderingswens. Want het leven is soms te chaotisch om honderd keer aan verschillende hulpverleners te moeten uitleggen waarom jij denkt dat je dat nodig hebt, om vervolgens pas na drie uur en oplopende gekte antwoord te krijgen.
Ben jij zorgprofessional en op zoek naar de inhoudelijk mooiste opdrachten in de GGZ?
DNZ heeft dé opdrachten en vacatures voor Psychiaters en Verpleegkundigen als zzp’er of in vast dienstverband.
