Vooral voordelen zag ik toen ik besloot als zzp-verpleegkundige te beginnen. Je eigen diensten inplannen betekent natuurlijk alleen maar werken in weekenden en op feestdagen wanneer ik dat wil. Vrolijk neuriede ik Aretha Franklin: vrijheid, blijheid!
Werken waar ik wil en diensten draaien zoals het mij uitkomt. Een mooi salaris en, omdat ik parttime ga werken, veel vrije tijd. ‘Hoe me het bevalt, dat ZZP-verpleegkundige zijn,’ wordt me wekelijks gevraagd. ‘Prima!’ antwoord ik dan met een grote glimlach. Maar is het inderdaad écht prima? Heeft het zzp’er zijn, nu ik alweer vier maanden in die hoedanigheid werk, enkel voordelen gebracht of bleek het een illusie te zijn?
Gewoon keihard werken
Werken als zzp-verpleegkundige heeft natuurlijk voor- en nadelen. Anders gezegd: het is een salade gevuld met lekkere en minder lekkere dingen. Ja, ik liep tegen de lamp. Keihard zelfs! Zo plande ik per ongeluk acht nachtdiensten in waarna ik uiteraard op de blaren kon zitten. Au. Ook werk ik harder dan ooit. Want niet alleen de zorg doet een beroep op me, ook mijn laptop vraagt mijn aandacht vanwege administratie en zoveel andere zaken die je als startend ondernemer voor je kiezen krijgt; werken aan je naam, opdrachtgevers en klanten tevreden houden en nog duizend-en-één andere dingen.
Vrijheid tot op zekere hoogte
Ondanks dat mijn mailbox dagelijks volstroomt, is niet elke opdracht geschikt. Het is te ver, het betaalt niet voldoende, het zijn te veel uren, ik kan de zorgvraag niet met mijn agenda combineren of ik vind het simpelweg niet echt leuk. Je hebt tot op zekere hoogte de vrijheid om zelf te kiezen, maar hoe je het ook went of keert: er moet toch geld in het laatje komen. Daarom doe ik toch ook wel eens iets dat ik minder leuk vind. Toen ik net begon, accepteerde ik bijna alle passende opdrachten die op mijn pad kwamen. Ik had net mijn baan opgezegd en wilde tenslotte zeker zijn van een inkomen. En nu merk ik hoe goed dat is geweest. Want juist zo kom je erachter wat je leuk vindt, het best bij je past en waar je de volgende keer beter nee tegen kunt zeggen. Kortgezegd heb je dus zeker meer vrijheid, maar je flexibiliteit wordt wel extra op de proef gesteld.
Ik mis mijn collega’s
Maar toch vallen al die eerder genoemde zaken in het niet bij het gemis van mijn lieve collega’s uit het ziekenhuis. Ik had een geweldig team en werkte jarenlang samen met dezelfde collega’s waarmee ik een perfect geoliede machine vormde. We deelden lief en leed, er ontstonden hechte vriendschappen en we lachten en mopperden om nieuwe collega’s die er niets van snapten. Nu ben ík die nieuwe collega die er niets van begrijpt. Elke keer weer.
Het gras is niet groener
Nee, het gras is dus niet groener als zzp’er. Maar ondanks die minpunten hebben de leuke, zelfs geweldige kanten van het ondernemer zijn de overhand. Het past perfect bij mijn leven als mama van drie jonge kinderen. Zonder meer uren te moeten werken, ben ik eigen baas, heb ik die zo graag gewilde nieuwe uitdaging gevonden, heb ik meer vrijheid dan ooit en ben ik enorm zelfstandig geworden. Bovendien is het salaris dat ik mezelf uitkeer, ondanks alles wat eraf gaat, meer dan ik eerder verdiende in het ziekenhuis. Moet je nagaan hoe blij ik ben als ik mezelf straks nieuwe schoenen of parfum als kerstpakket cadeau doe… Ik moet de eerste werkgever nog tegengekomen die me dat allemaal kan bieden!
