Ik combineer mijn werk als verpleegkundige al jaren met mijn liefde voor reizen. Regelmatig vertrek ik een periode naar het buitenland om daar in te springen bij een lokaal ziekenhuis. Zo werkte ik eerder in Thailand, Ghana en Aruba. Ondanks de pandemie ben ik op dit moment aan het werk op Curaçao. Ik vertel je graag hoe jij dit ook kan gaan doen.
Werken in het buitenland klinkt voor veel mensen als een droom, zeker als dat op een tropisch eiland is. Deels is dat het natuurlijk ook wel, maar het vergt ook de nodige competenties van jou als verpleegkundige. Het is niet alleen een sprong in het diepe, maar ook een grote stap uit je comfortzone.
De verschillen met Nederland
De afgelopen jaren heb ik als verpleegkundige gewerkt in Ghana, Thailand, Aruba en Curaçao, waarbij de werkwijze en cultuur in elk land weer anders is. De grootste verschillen met Nederland waren toch wel het kennisniveau en de bevoegdheden van de verpleegkundigen. Zo draaide ik in een klein lokaal ziekenhuis in Thailand mee op de SEH, waar ik niet veel later een wond stond te hechten. Iets wat in Nederland niet binnen mijn bevoegdheden ligt en dan ook zó buiten mijn comfortzone ging. Maar met wat hulp en de nodige instructies van mijn collega’s mocht het eindresultaat er wezen, de wond was netjes gehecht en de patiënt kon weer naar huis gaan.
Ook in Ghana heb je als algemeen verpleegkundige soms wat meer bevoegdheden. Op Aruba en Curaçao is het vergelijkbaar met Nederland. Andere bevoegdheden betekent tijdig je grenzen aangeven en hulp vragen waar dit nodig is. Wanneer je je niet bevoegd voelt om bepaalde handelingen uit te voeren, doe dit dan ook niet en vraag je collega om het samen met je te doen. Er zijn genoeg andere manieren waarop je het team kunt ondersteunen, dus je schuldig voelen is niet nodig.
Ook het apparatuur in het buitenland verschilt vaak met de materialen die je in Nederland gewend bent. Waar het in Nederland vanzelfsprekend is dat bijna alle materialen beschikbaar zijn, moet je in het buitenland soms roeien met de riemen die je hebt en dat betekent regelmatig improviseren. Zo verbond ik in Ghana de wond van een jong meisje, maar bleek het verband nog voor ik klaar was op te zijn. Met een beroep op mijn creativiteit lukte het gelukkig alsnog om de wond netjes te verbinden.
Anders communiceren dan je gewend bent
Communiceren is essentieel onderdeel van je werk als verpleegkundige, maar dat kost in het buitenland natuurlijk vaak wat meer moeite. Al mijn zintuigen staan in deze periodes op scherp en observeren is belangrijker dan ooit. Gelukkig zijn we als verpleegkundigen getraind om zorgvuldig te observeren en de non-verbale signalen op te pikken. Waar ik op de Caribische eilanden nog Nederlands kon spreken en het communiceren niet mijn grootste probleem bleek te zijn, was ik in het ziekenhuis in Thailand de enige buitenlandse verpleegkundige en was communicatie ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
In Thailand trok ik veel bekijks en was ik compleet aan mezelf overgeleverd. Met handen en voeten probeerde ik duidelijk te maken wat ik wilde, waarbij het me erg heeft geholpen om vanaf het eerste moment te investeren in het leren van de taal. Ik kreeg zo niet alleen veel waardering van mijn collega’s, maar het hielp me ook enorm in mijn patiëntencontact.
Op elke plek leer je weer iets nieuws
Werken in het buitenland leert je als verpleegkundige om uit je comfortzone te stappen en open te staan voor nieuwe manieren van werken. Door deze ervaringen heb ik bijvoorbeeld geleerd dat kleine dingen het verschil al kunnen maken. Zo kreeg ik op Curaçao bijvoorbeeld ontzettend veel waardering van mijn patiënt wanneer ik alleen maar even een praatje kwam maken, iets wat er in Nederland soms bij inschiet door de werkdruk.
Ook heeft het me geleerd dat het werken met minder materialen niet hoeft te betekenen dat de kwaliteit van de zorg niet voldoende is. Zo kan een hele simpele interventie al het verschil maken. Op Curaçao zag ik hoe mijn collega’s op een hele gemakkelijke manier hun tiltechnieken toepasten, iets wat ik zéker mee terug naar Nederland zal nemen. Zo zie je maar weer, niet alleen jij kunt je collega’s in het buitenland wat leren, dit geldt zéker ook andersom!
