Het grillige ziekteverloop van covid-patiënten is voor veel verpleegkundigen pittig. Maar hoe ga je om met die extra stress op de werkvloer? Met deze vraag kun je terecht bij een coach van Extra coaching voor de zorg. Kosteloos en met één doel: ‘verlichting bieden aan zorgprofessionals die onder een hoge werkdruk moeten presteren in een zware tijd’, aldus initiatiefneemster Linda Dubois.
Nu we ons in een tweede golf bevinden, neemt het aantal aanmeldingen toe voor het coaching traject Extra coaching voor de zorg. Het traject begon bij een oproep van coach Linda Dubois op LinkedIn. Ruim 2000 coaches sloten zich aan om zorgverleners in coronatijd mentaal te ondersteunen. “Zorgprofessionals houden hun hart vast nu de ic’s weer vol komen te liggen”, vertelt ze.
Tijdens de tweede golf is er meer kennis van het virus, zijn er betere behandelmethoden en is er meer beschermingsmateriaal beschikbaar. En toch is er sprake van angst, vertelt Linda. “Tijdens de eerste golf werd alles ter plekke uitgevonden en kreeg het zorgpersoneel te maken met een grote toestroom van patiënten en veel sterfgevallen. Ze moesten onder een hoge werkdruk presteren. Bij de tweede golf weet het zorgpersoneel wat hen te wachten staat, maar is er ook angst voor die hoge werkdruk.”
Eind september berichtte het Nationaal Centrum Preventie Stress en Burn-out dat 81 procent van het ic-personeel op omvallen staat. Daar schrok ik van.
Linda: “Het is inderdaad schrikken als je zulke cijfers ziet. Ik dacht meteen: gelukkig staan wij klaar met onze coaches. Want ik weet niet of je zoveel zorgprofessionals intern kunt begeleiden, het dagelijks functioneren kan onder druk komen te staan. Sommigen geven aan altijd ‘aan’ te staan, ook na een lange werkdag. Dat kan leiden tot ongezonde eetgewoontes en steeds terugkerende beelden van heftige werkervaringen. Tegelijkertijd brengt het virus diepe gevoelens als machteloosheid teweeg.”
Artsen en verpleegkundigen hebben soms te maken met meerdere sterfgevallen tijdens een dienst. Zelf begeleidde Linda een zorgprofessional die moeite had met het grillige ziekteverloop. Want hoe ga je om met een covid-patiënt die ’s ochtends naar de spoedafdeling wordt gebracht en ’s avonds op de ic ligt? “Zorgprofessionals kunnen het tempo van de ziekte niet altijd bijbenen”, vertelt ze. “Zo komen sommige gelovigen met zichzelf in de knel door de confrontatie met veel overlijdens. Je stelt jezelf vragen over diepgaande kwesties. Daar is tijd voor nodig, die er niet is.”
Ze komt eveneens in aanraking met zorgverleners die te maken krijgen met agressie op hun werk. “Er is onbegrip bij mensen die hun dierbaren niet mee het ziekenhuis in mogen begeleiden. Tijdens telefonische triage komt het ook wel eens voor dat patiënten hun teleurstelling afreageren op de zorgprofessionals. Dat is voor niemand makkelijk.”
Hoe probeer je als coach een zorgverlener te helpen?
“Het belangrijkste is dat mensen zich realiseren dat het oplucht om je te uiten”, vertelt ze. “De directe omgeving begrijpt je niet altijd. Bovendien zijn zorgprofessionals gewend om niet te klagen. Toch moeten ook zij aan zichzelf denken. Iemand die naar je luistert en meedenkt, kan nuttig zijn.”
Iedere coach binnen het project heeft een eigen behandelmethode. De werkwijze van Linda draait vooral om het eigen proces van de cliënt. “Mijn doelstelling is om te bereiken wat de cliënt wil, zoals minder angst op de werkvloer”, vertelt ze. In haar loopbaan als coach heeft ze vele cliënten met een burn-out geholpen, met de meest uiteenlopende beroepen en achtergronden.
Een verpleegkundige werd, toen er onvoldoende beschermingsmiddelen beschikbaar waren, ondersteund. Samen met een coach besprak zij hoe ze zonder frustratie een constructief gesprek kon aangaan met haar leidinggevende. Ze vertelt: “Daarnaast zoeken we soms samen naar de balans. Want hoe combineer je een jong gezin en extra druk op de werkvloer? Een neveneffect van coaching kan innerlijke rust in het werk zijn, maar ook in het privéleven. Het is een kunst om deze te ervaren en bewust te kunnen bewaren en bewaken.”
Komen coaches in het vaarwater terecht van de psychologen en maatschappelijk werkers in het ziekenhuis?
“Nee, absoluut niet”, zegt Linda resoluut. “Wij zijn een aanvulling. Ik merk dat zorgprofessionals ook behoefte hebben om hun verhaal te delen buiten de werkomgeving. Het gaat om onbevooroordeelde feedback, met een open, neutrale blik.” Bovendien verwijzen Linda en haar collega’s door naar andere professionals wanneer zij effecten signaleren die niet binnen hun vakgebied passen. Denk daarbij aan slapeloosheid, verminderde eetlust of terugkerende nachtmerries.
“Toen ik begin dit jaar om mij heen zag waar zorgpersoneel mee te maken had, voelde ik mij geroepen om te helpen. Wat ik het belangrijkst vind, is dat medewerkers erover praten, met wie dan ook. Gelukkig zijn er inmiddels meer dan 2000 coaches beschikbaar, die hen ieder op hun eigen manier zullen bijstaan. Elke zorgverlener die op het werk te maken krijgt met het coronavirus en daar extra werkdruk door ervaart, is welkom. Iemands functie, achtergrond of leeftijd is daarbij niet belangrijk.”
Heb jij door jouw covid-gerelateerde werk ook behoefte aan begeleiding? Meld je dan hier aan.
