Elkaar aanspreken op onhandig gedrag zorgt voor ontwikkeling
Tijdens mijn opleidingen kwam keer op keer naar voren dat je gebruik moet maken van elkaars kwaliteiten. Ik vind dat normaal, maar helaas merk ik dat dit niet voor iedereen zo is. Het is soms makkelijk om vooroordelen te hebben over een situatie die je niet goed kent.
Op mijn afdeling in het ggz-ziekenhuis was er recentelijk een ambulance nodig om een patiënt naar een A-ziekenhuis te vervoeren. De persoon was gevallen, had mogelijk beide polsen gebroken en er was kans op inwendig hoofdletsel. In het ggz-ziekenhuis hebben we niet de goede materialen om hem hierbij te helpen, dus moest hij naar het A-ziekenhuis. Een normale gang van zaken, dacht ik.
Lomp gedrag van ambulanceverpleegkundige
Op een gegeven moment komt de ambulance. Fijn, want dan kan de patiënt verder geholpen worden! Maar tot mijn grote verbazing liet de ambulanceverpleegkundige haar mening over de afdeling duidelijk merken. Mijn collega’s en ik kregen te horen dat ze de afdeling te smerig voor woorden vond. En hoe was het toch mogelijk dat een patiënt een bed op de grond had?
De ambulanceverpleegkundige kon er niet over uit, ze wist hierdoor zeker dat ze in het gesticht was beland en dat de patiënten onjuist behandeld werden. De verbijstering bij mij was enorm. Iedereen koos er bewust voor om op dat moment niet te reageren. We hebben al vaak genoeg meegemaakt dat er wordt gedreigd een patiënt niet mee te nemen. De zorg voor patiënten is op dat moment belangrijker dan het gedrag van deze verpleegkundige.
Openstaan voor zelfreflectie
Na behandeling wordt de patiënt naar ons teruggebracht, verbazingwekkend genoeg door diezelfde ambulanceverpleegkundige. Dan kiezen we ervoor om wel uitleg te geven over onze afdeling en de werkwijzen die we hier hanteren, zoals bijvoorbeeld grondverpleging. We nodigen haar uit om een keer een dienst mee te komen draaien. Dat is altijd leuk: want twee verschillende soorten verpleegkundigen samen is altijd leerzaam voor allebei.
De verpleegkundige zegt sorry voor haar lompe gedrag. Het is fijn om te zien dat het, in de juiste situatie, mogelijk is om iemand aan te spreken op gedrag en dat er ruimte is voor zelfreflectie. In mijn ogen is dat een essentieel onderdeel van ons werk. Het gesprek niet uit de weg gaan, maar luisteren naar elkaars punten en reflecteren hoe jij dat zelf aanpakt. Alleen dan groeit je ontwikkeling.
Ben jij zorgprofessional en op zoek naar de inhoudelijk mooiste opdrachten in de GGZ?
DNZ heeft dé opdrachten en vacatures voor Psychiaters en Verpleegkundigen als zzp’er of in vast dienstverband.
