Je neemt je voor om meer te bewegen en hebt in je hoofd al honderd plannetjes gemaakt. Voortaan op de fiets naar werk, na het eten nog even een rondje wandelen, echt eens beginnen met baantjes zwemmen of gebruik gaan maken van dat sportschool abonnement. Toch blijven de meeste mensen de echte start steeds maar uitstellen.
Ik loop al zolang ik me kan herinneren rond met vermoeidheidsklachten. Anderhalf jaar geleden kwam er dan eindelijk duidelijkheid over waar deze klachten precies vandaan komen: ME was de diagnose. Een diagnose waar nog veel onbekendheid en soms ook onbegrip omheen hangt.
Inmiddels heb ik gemerkt dat beweging mij goed doet, al kost het me soms wel heel veel moeite om daadwerkelijk in actie te komen. Iets waar mensen zonder zo’n diagnose ongetwijfeld ook last van hebben. Gelukkig zijn er maniertjes om dat uitstelgedrag te omzeilen.
Extra wandelen met de hond
Omdat ik een enorme dierenliefhebber ben, heb ik natuurlijk twee honden. Zij zijn voor mij de perfecte stok achter de deur om meer in beweging te komen. Het zijn honden die allebei vrij veel energie hebben, dus ze hebben elke dag meerdere lange wandelingen nodig. Misschien niet de perfecte keuze voor iedereen die last heeft van energetische klachten, maar voor mij is het ideaal.
Een dag niet gaan is simpelweg geen optie, dus de honden dwingen mij echt om actief te zijn. Ik denk daarom niet eens meer aan het uitstellen van beweging, want het hoort gewoon bij mijn dagritme. Weer of geen weer, wij zijn elke dag buiten te vinden. Als ik de honden niet zou hebben, denk ik dat ik echt nauwelijks van de bank af zou komen. De noodzaak van het bewegen zou er dan gewoon minder zijn. Ik blijf fit omdat zíj naar buiten moeten, niet omdat ik daar zelf zin in heb. Pas wanneer we buiten zijn, merk ik dat ik de beweging en de frisse lucht heerlijk vind.
De honden zorgen er niet alleen voor dat ik vaker wandel, maar ook dat ik veel meer van ons mooie land zie. Elke dag hetzelfde rondje wandelen is ontzettend saai, dus trekken we regelmatig naar nieuwe plekken. Op dat soort wandelingen heb ik ook een hoop leuke mensen leren kennen. Een van mijn beste vriendinnen heb ik tijdens een wandeling in het bos ontmoet!
Vaste work-out met een sportmaatje
Voor de variatie doe ik naast al die wandelingen ook aan Aquafit: een soort fitnessles in het water. Het fijne is dat je hier zelf kunt bepalen hoe zwaar je de work-out maakt, zonder dat je de volgende dag veel last hebt van je spieren. Onbewust pak je hier ook meteen alle spiergroepen mee, wat je tijdens het wandelen natuurlijk niet doet.
Hoe leuk ik dit ook vind, ook hier heb ik weer een stok achter de deur nodig. Ik doe de Aquafitlessen samen met mijn moeder. Zo is het een gezellig moment in de week waarop we elkaar even zien, maar ondertussen ook gezond bezig zijn. Doordat je een afspraak met elkaar maakt, is uitstellen niet echt een optie meer. Bovendien is het natuurlijk minder makkelijk om af te zeggen bij een ander dan bij jezelf.
Wat werkt voor jou?
Ik ben iemand die zo’n duwtje in de rug echt nodig heeft, omdat ik het lastig vind om zelf in actie te komen. Waar dat precies door komt, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het bewegen me stukken beter doet voelen dan wanneer ik hele dagen op de bank zou blijven zitten. Het is niet alleen goed voor je lijf, maar ook voor je mentale gezondheid. Je kan je hoofd even lekker leegmaken én je ontmoet nieuwe mensen.
Een hond in huis halen is natuurlijk lang niet voor iedereen haalbaar of wenselijk, dat begrijp ik maar al te goed. Wat wél voor iedereen werkt is kijken naar wat past bij jou. Hoeveel tijd heb je, hoe fit ben je al, wat vind je leuk om te doen, hoeveel geld wil je eraan uitgeven en hoe zorg jij voor jouw stok achter de deur. Het zijn allemaal factoren die je in je achterhoofd zou moeten houden de volgende keer dat je weer zo’n plannetje gaat bedenken. Voor je het weet ga je wel echt van start.
