Het gebeurde tijdens een van mijn eerste avonddiensten die ik zelfstandig draaide. Ik vond het spannend om deze groep te begeleiden; een zevental zwaar beperkte mensen met onbegrepen gedrag en een autistische stoornis. Het was zorgen voor mensen die ik niet snapte en zeker niet onmiddellijk aantrekkelijk vond. Het was werk dat buiten mijn comfortzone lag, maar me juist daardoor ook weer interesseerde en boeide.
Iedere bewoner had zijn eigen dagritme en activiteiten. Ik verwonderde me dat deze groep mensen zoveel had geleerd ondanks de ernstige beperkingen. Zo ging ik om het half uur naar Riannes kamer en gaf aan dat ze een pictogram van de stapel mocht pakken. Ze stond dan met een heftige beweging op van haar bed, rende naar haar kast en pakte de bovenste picto.
Douchen
Dit keer gaf het plaatje aan dat ze moest gaan douchen en met grote stappen liep ze richting badkamer. Ze gooide met een enorme snelheid en brede bewegingen haar kleding uit, zocht het vervolgens weer bij elkaar en raapte nog snel de sok, die van de toiletdeksel op de grond was gevallen, op. Ze zette de douchekraan aan, wachtte met de armen om haar lichaam tot de eerste koude stralen geweest waren en toen gebeurde het.
Sereen
Rianne stak haar armen in de lucht, richtte haar ronde, kinderlijk naïeve gezichtje omhoog en beleefde. De warme druppels vielen op haar lichaam uiteen. Ik zag hoe het ritueel van inzepen, afdrogen en insmeren met bodylotion haar een intense tevredenheid en rust gaf. Ze ervaarde en onderging met gewijde overgave deze simpele handelingen. Er was niets anders op dit moment. Het was sereen en zuiver. Het was hier en nu.
Klaar
Even heftig en snel als de douchebeurt begon, was het ook weer afgelopen. Rianne pakte met vlugge bewegingen haar spullen weer bij elkaar en liep in haar blootje over de gang naar haar kamer. Toen ik daar na een half uur weer kwam voor de volgende opdracht lag ze aangekleed en wel op haar bed.
Les
Ik werk niet meer in de gehandicaptenzorg, maar de les van Rianne is me bijgebleven. Op momenten dat ik mezelf voorbij dreig te lopen en alles weer te snel moet, denk ik aan haar. Als ik met te weinig aandacht voor het hier en nu mijn activiteiten onderneem, doe ik een pas op de plaats. Onder de douche probeer ik te genieten zoals zij dat kon. Ervaar ik de druppels op mijn lichaam. Ik laat het me werkelijk overkomen. Ik beleef, ik geniet, ik ben, ik laat…
