De zorg is mensenwerk. Als verpleegkundige kom je dan ook regelmatig in situaties die niet helemaal gaan zoals je ze bedacht had. Verpleegkundige Joyce deelt twee ervaringen die net even anders gingen.
Ken je het: dat je altijd even extra oplet als je bezit bent met urine, ontlasting of spuug? Als ik weet wat me te wachten staat, zorg ik altijd dat ik de prullenbak binnen handbereik heb en daar het liefst ook even geen deksel op zit. Zo min mogelijk obstakels in de weg! Eigenlijk ben ik op deze momenten hyperalert, maar toch heb is het bij mij ook weleens mis gegaan.
Een onaangename verrassing
Tijdens het wassen en aankleden zijn er een aantal cliënten met een katheter. Deze koppel ik af en laat ik altijd leeglopen in de wc, voordat ik ze weggooi of omspoel (per instelling wisselt dit beleid). Zo ook vandaag. Ik hang de katheterzak in de wc en klem ‘m tussen de pot en de wc-bril. Ik open de zak en laat hem leeglopen. Ondertussen was ik de cliënt en kleed ik hem aan.
Als ik daarna weer terugloop naar de badkamer om alles op te ruimen, staat me een onaangename verrassing te wachten. De badkamervloer is nat en nee, niet van het water. Iets met zwaartekracht. De lange slang hing niet in de wc, maar ernaast. De urine is uit de zak gelopen en ligt werkelijk overal. Er staat mij een akelige klus te wachten: de vloer dweilen. Zo’n smerig ongelukje is zo gebeurd, ik was vandaag alleen maar even vergeten om te kijken of alles in de wc hing.
Een bal in de broek
Het was niet de enige gekke situatie. Ken jij die man met een bal in zijn broek? Ik wel, want als je het heel letterlijk neemt heeft iedere man twee ballen in zijn broek. Nou, deze man had er drie. Het is in de avond en het wordt tijd dat ik dhr. J naar bed breng. Ik haal hem op uit de binnentuin van de PG-afdeling. Het is een man met dementie. Hij loopt rond en ik vraag of hij met mij mee wil lopen. Waarop hij zegt: “Wacht even, ik moet ff deze bal even uit mijn broek schudden.” Hij gaat stilstaan en begint te schudden aan zijn broekspijp.
Ik vraag nog hoe hij aan de bal komt in zijn broek? “Ja,” zegt deze man bloedserieus: “We hebben vanmiddag tennis gespeeld, waarbij ik de bal in mijn broek bewaard heb.” Ik geloof hem, want er waren inderdaad sportspellen georganiseerd die middag. Ik vraag hem of hij met mij mee wil lopen en dat ik hem op zijn kamer zal helpen. Hij blijft resoluut staan en geeft aan dat het echt niet kan en begint nog fanatieker aan zijn broekspijp te schudden.
Ook mijn collega geeft aan dat we hem op zijn kamer wel willen helpen, maar het hier in de binnentuin wel een beetje gek is. “Ach,” zegt de man en loopt naar een stil hoekje. “Wacht nou nog even, de bal is er bijna uit”. Geshockt en verbaasd kijken mijn collega en ik op het grind als meneer aangeeft dat hij mee kan lopen omdat zijn bal uit de broekspijp is geschud. Het was geen tennisbal. Mijn collega en ik beginnen een beetje te lachen. De klysma morgenvroeg heeft hij niet meer nodig.
