Ik las vanmorgen een artikel in de krant dat dieren zo´n positieve invloed hebben op mensen met dementie. Daar waar je anders soms niet eens een reactie krijgt, kan een dementerende bewoner uit zichzelf een kat gaan kroelen of een hond gaan aaien. Ik moest even terugdenken aan twintig jaar geleden…
Ik werkte op een observatie/opname groep voor jongeren met een verstandelijke beperking. Piet was 18 jaar, een iq van 70 en men dacht dat hij autisme had. Hij was erg in zichzelf gekeerd terwijl je zag dat hij piekerde. Maar hij kon en durfde ons niet te vertellen wat er allemaal in zijn hoofd om ging. Ik merkte dat Piet erg veel interesse had in de dieren op de kinderboerderij. Hij knuffelde ze en kletste honderduit tegen de schapen, kippen en konijnen.
De volgende dag had ik een late dienst en nam mijn hond mee naar het werk. Piet vloog op me af en had direct een klik met mijn hond. De hele middag was hij er mee aan het spelen, wandelen en……praten! Misschien niet helemaal netjes, maar ik deed toch even een poging om te luisteren of ik iets kon oppikken van het gesprek van Piet richting mijn hond. En ja….Piet vertelde mijn hond waar hij over piekerde, waar hij ‘s nachts van wakker lag en waar zijn angsten vandaan kwamen.
Subtiel hebben we die dingen ter sprake gebracht bij Piet en konden hem nu helpen. Met de dag zagen we dat het beter ging met Piet. Drie dagen nadat ik mijn hond had meegenomen naar de afdeling kreeg ik een telefoontje dat ik me moest melden bij de directeur omdat ik iets had gedaan wat niet mocht. Dieren waren verboden op de afdelingen. Oeps….ik moest even diep zuchten maar ging zelfverzekerd naar de directeur. Als groepsleiders zijn we er toch om de bewoners te helpen? Mijn hond was een hulpmiddel geweest om Piet aan het praten te krijgen.
Natuurlijk snapte ik dat niet iedereen zijn huisdier mee kan nemen naar zijn werk, maar al pratende met de directeur hebben we een heel ander concept van de kinderboerderij gemaakt en…. kwam er een klein hondenpension bij voor het personeel dat moest werken. Bewoners konden dan een hond ophalen bij de kinderboerderij om mee te wandelen en het personeel had onderdak voor hun huisdier: een winwinsituatie.
Met een lach op mijn gezicht las ik het artikel in de krant verder… Dementerende bewoners kunnen gaan stroezelen (combinatie van snoezelen met boerderijdieren in het stro). Geweldig!
