Binnen de zorgsector vind je eindeloos veel doorleermogelijkheden. Van scholingen, tot trainingen, congressen, cursussen en hele opleidingen. En da’s maar goed ook, want de ontwikkelingen staan ook in de zorg natuurlijk nooit stil. Het is daarom belangrijk om bij te blijven leren. Maar al die mogelijkheden kunnen er ook voor zorgen dat je door de bomen het bos even niet meer ziet.
Als ik mijn loopbaan uitleg aan anderen dan vergelijk ik dat weleens met een treinreis. Als kind wilde ik de kraamzorg in en als persoon ben ik een doener, dus leer ik vooral van de praktijk. Toen ik de eerste stap nam om mijn droom te verwezenlijken, koos ik daarom voor het VMBO kaderberoepsgerichte leerweg. Dit was de bus op weg naar het eerste station.
Hierna volgden mijn VIG-diploma, MBO-V, HBO Toegepaste Psychologie en ook nog de HBO-V. In mijn reis waren dit de grote stations, maar onderweg passeerde ik nog een aantal andere haltes. Ik deed namelijk ook bijscholingen. Aan de ene kant om mijn punten voor het kwaliteitsregister te halen, maar ook omdat leren een grote hobby is.
De verkeerde route nemen
Meermaals heb ik tijdens mijn reis het gevoel gehad op ‘Utrecht Centraal’ te staan. Ik had de mogelijkheid om meerdere kanten op te gaan, er waren meerdere specialisaties die me aantrokken en ik kreeg verschillende kansen. Het is een gevoel dat je wellicht wel herkent. Maar hoe maak je dan een keuze? In welke trein stap je? En wat als dat de verkeerde blijkt te zijn?
Natuurlijk heb ik ook keuzes gemaakt die achteraf niet de juiste bleken te zijn. Mijn diploma MBO-V heb ik bijvoorbeeld afgerond binnen de psychiatrie, omdat ik dat op dat moment echt geweldig vond. Maar na die route vond ik dat ik te weinig geleerd had over de psyche van de mens. Ik had maar twintig weken les gehad en was nieuwsgierig naar meer.
Ik besloot niet te balen van die teleurstelling, maar mijn enthousiasme aan te grijpen om hierop door te gaan leren. Ik besloot om de HBO-opleiding Toegepaste Psychologie te gaan doen. Gaandeweg vond ik het echter zonde om mijn diploma als verpleegkundige voorgoed in de kast te zetten. Ik ben daarom op zoek gegaan naar een manier om beide te kunnen combineren. Daarbij kwam ik uit bij de specialisatie Niet Aangeboren Hersenletsel.
Keuzes maken over je loopbaan
Wellicht heb je een droombaan voor ogen, maar is die vacature er nog niet of heb je niet de juiste functie-eisen. Ga dan vooral niet bij de pakken neerzitten, maar kijk alvast wat je kan doen om een stapje dichterbij jouw doel te komen. Er is vast een training die goed staat op je CV voor deze functie, of een nevenfunctie die je kan combineren met je huidige baan om meer ervaring op te doen in een ander gebied.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je eigenlijk nog niet zo goed weet wat je zou willen doen. Het is helemaal niet gek als je verdwaald tussen alle mogelijkheden. Dat overkomt mij ook. Ik vraag mezelf dan af: wat heb ik nu nodig? Mis ik specifieke kennis op een bepaald gebied? Of wil ik juist iets nieuws leren? Als ik antwoord heb op die vragen, kan ik een keuze maken die op dat moment goed voelt.
Maar waar je ook staat in jouw loopbaan, het is vooral belangrijk om open te staan voor nieuwe kennis. Je weet misschien al een hoop, maar durf ook eens buiten de lijnen te denken van jouw huidige functie. Geef aan wat je al geleerd hebt en zet die kennis in. Zo ontstaan er nieuwe kansen en mogelijkheden, en wie weet waar die jou straks gaan brengen.
