Soms is mijn werk net als dat liedje van Herman van Veen: rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Het vreet ook aan me. Lijden mijn patiënten niet onder mijn enorme werkdruk?
Ondernemen in de gezondheidszorg: wat een uitdaging is dat! Een uitdaging die je met hart en ziel aangaat óf liever uit de weg gaat. Ik ben de uitdaging aangegaan en zal je vertellen waarom ik dit soms best pittig vind.
Zal jij ooit die ene cliënt vergeten? Nee hè? Ik denk dat er meerdere zorgverleners zijn die bepaalde cliënten hebben die ze altijd zullen bijblijven.
Als verpleegkundige maak je de meest mooie, maar ook de meest heftige momenten mee. Denk bijvoorbeeld aan slechtnieuwsgesprekken. Bij ons is het de arts die slecht nieuws brengt en soms geeft dat je een andere kijk op het leven.
Ik vind het moeilijk te begrijpen dat een patiënt met zoveel pijn geen medicatie wil. Daarom probeer ik zijn beweegreden te achterhalen. Dan blijkt dat hij medicatie afwijst, omdat hij denkt dat hij dan sneller doodgaat.
Wederom een wit jasje voor de deur, die zich wel voorstelt, maar vervolgens meteen tot actie komt. Je steunkousen zijn aan en het witte jasje vertrekt weer, want er zijn zieken en er zijn nog veel mensen die wachten op zorg.
Voor iedereen die nieuw is in het ziekenhuis of voor iedereen die geen flauw idee heeft van het reilen en zeilen in het ziekenhuis: hierbij een lesje ziekenhuistaal. Over wat we zeggen en wat we eigenlijk écht bedoelen.
Daar lag hij dan: aan jaren keihard werken was abrupt een eind gekomen. De vermoeidheid, die langzaam zijn totale zijn omvatte, was niet meer te negeren geweest. De diagnose kwam niet onverwachts.
Wanneer je zelf eens in het ziekenhuis belandt, krijg je toch een heel andere kijk op bepaalde zaken. Een aantal jaar geleden werd ik zelf opgenomen en dat gaf me een andere blik op verpleegkundigen.
Ze zat in haar favoriete stoel bij het raam te kijken hoe het circus werd opgebouwd. Vol verwondering keek ze naar wat er allemaal gaande was. Dit zie je natuurlijk niet iedere dag in je voortuin.