Geheimen komen naar boven op het sterfbed
Binnen de wijkzorg krijg je helaas ook regelmatig te maken met de dood. Op het sterfbed merken we dat er soms nog veel gedeeld wordt.
Binnen de wijkzorg krijg je helaas ook regelmatig te maken met de dood. Op het sterfbed merken we dat er soms nog veel gedeeld wordt.
Verpleegkundige Joyce: “Na een postpartum depressie moest ik mijn werk weer opbouwen. Dat ging niet makkelijk, maar gelukkig werd ik goed begeleid.”
Verpleegkundige Irene werkt regelmatig in het buitenland. Op elke reis is de taal toch weer een dingetje, en soms levert dat hilarische momenten op.
Meneer V. is al twintig jaar clean, toch heeft hij nog last van zijn verslaving. Er ontstonden fysieke en mentale problemen,
De zorg is mensenwerk. Als verpleegkundige kom je dan ook regelmatig in situaties die niet helemaal gaan zoals je ze bedacht had. Blunders zijn onvermijdelijk.
Tamara werkt op een covid-afdeling. Tussen alle onzekerheid, chaos en verdriet door, realiseert ze zich dat ze hier ook vooral veel kan leren.
Als zorgverlener raak je al snel aan veel gewend. Heftige situaties maken indruk op je en zijn confronterend, tot je eraan gewend bent. Ineens raakt het je niet meer zo, maar ik wil niet ongevoelig worden.
Jarenlang worstelde ik met een depressie en durfde ik dit niet bespreekbaar te maken bij mijn collega’s. Voor hen was ik altijd de energieke en vrolijke verpleegkundige, maar achter deze lach ging een hoop verdriet schuil.
Werkblunders, oeps-momenten, of ‘dat had ik beter niet kunnen zeggen’ situaties. Die kennen we allemaal toch? Er is bijna geen sector menselijker dan de zorg, dus natuurlijk zijn er ook regelmatig blunders.
Sinds kort werk ik weer in de flexpoule, waardoor ik niet altijd meer alle kennis paraat heb. Sommige situaties blijven je wat langer bij dan normaal. Je blikt terug op je eigen handelen en twijfelt misschien of je het juiste hebt gedaan.