Welkom op de ambulance: ‘Geen dag is hetzelfde’
Elke dag op de ambulance is anders. Deze begon met een schrijnende situatie, waarna we doorgingen naar een man in levensgevaar. Na een kop koffie op de post gaan onze pagers weer af.
Elke dag op de ambulance is anders. Deze begon met een schrijnende situatie, waarna we doorgingen naar een man in levensgevaar. Na een kop koffie op de post gaan onze pagers weer af.
Pas geleden heb ik de Koninklijke Luchtmacht te verlaten. 22 jaar met ups en downs, met vele mooie, maar ook heftige momenten en ervaringen. Een leven waarin ik bijzondere en dierbare vriendschappen heb opgebouwd.
Wat als een zwaargewonde patiënt amputatie van zijn been weigert? En je zijn taal niet spreekt? Het overkwam verpleegkundige Ans Groen op missie voor Rode Kruis in Zuid-Soedan, waar ze zich ontfermde over oorlogsgewonden.
We hebben onze koffie nog niet op of de eerste rit valt: een vrouw van 96 jaar is in huis gevallen en heeft een pijnlijke schouder. Ze al sinds gisteravond op de grond, de familie durft haar niet te verplaatsen.
Het verschil tussen werken op een Spoedeisende Hulp in Nederland en een kliniek in het grootste vluchtelingenkamp ter wereld, kan niet groter zijn. Verpleegkundige Suzanne verzorgde er een dertienjarig meisje.
“De liefde voor psychiatrie ontstond doordat situaties van bewoners met psychische problemen me aangrepen. Het lijden is erg groot en mijn kennis was zeer beperkt op dit gebied. Dat wilde ik veranderen.”
Vier weken geleden zat ik ook in het vliegtuig. Toen vloog ik naar Aruba, nu vlieg ik er vandaan. Toen schreef ik mijn eerste blog van de serie, nu schrijf ik mijn laatste. Het is gek hoe snel de tijd gaat, hoe het voorbij vliegt.
Als ik ’s ochtends de afdeling op kom lopen roep ik ‘bon dia’ en als ik vertrek klinkt er een ‘ayo!’. Ik zit hier nu al drie weken en voel me al bijna een echte Arubaan.
Op dit eiland schijnt overal de zon en is het altijd zomer. Op de kentekenplaten lees je ‘One happy island’. Dat klopt ook wel, op Aruba heeft niemand ooit haast en is alles en iedereen dushi.
De gek die bedacht heeft dat het humaan was om me vijf vroege diensten achter elkaar te geven mag wat mij betreft van Aruba naar Nederland zwemmen en weer terug. Vroege diensten? Prima. Vijf achter elkaar? Niet oké!