Tot op het laatste moment de regie houden
Mevrouw vertelt me dat ze hoopt snel te zullen overlijden, haar verlangen naar de dood is groot. Ze hoopt weer snel bij haar man te zijn. Verrassend hoe open ze hierin is en ons hier deelgenoot van maakt.
Mevrouw vertelt me dat ze hoopt snel te zullen overlijden, haar verlangen naar de dood is groot. Ze hoopt weer snel bij haar man te zijn. Verrassend hoe open ze hierin is en ons hier deelgenoot van maakt.
Na mijn laatste stagedag vier ik met vriendinnen dat ik mijn diploma gehaald heb. Dan word ik ’s avonds gebeld door mijn moeder. Mijn vader blijkt plotseling overleden te zijn.
Als flexer in de zorg ben ik voor veel patiënten een nieuw gezicht, die ze niet zo snel vertrouwen. Als ik dat dan toch op kan bouwen en uiteindelijk met een lach en een knuffel afscheid neem, is dat heel bijzonder.
De training ‘Omgaan met Stemmen’ gaf me nieuwe handvaten. Deze weg begint met een interview. Niet eentje die ons bekend is voor een anamnese, maar een interview op de journalistieke manier. Zo kan ik echt naar de cliënt luisteren.
Haar ‘nee’ staat lijnrecht tegenover onze mening, onze zorg om haar. Maar wie zijn wij eigenlijk, dit te bepalen? En wanneer dient zo’n moment zich aan? Als wijkverpleegkundige vind ik dat soms echt een lastige afweging.
Kort geleden ben ik gestart als verpleegkundige in opleiding tot specialist. Ik ben heel blij dat ik de kans krijg om mezelf te ontwikkelen, maar dat gaat niet zonder veel vragen.
Vandaag had ik extra tijd om een praatje te maken, iets dat er helaas niet altijd in zit. Wat mooi om de waardering van patiënten dan te zien. Dat persoonlijke contact maakt het werk juist zo leuk.
Wat mij opvalt is dat een patiënt bij een eerste psychose bijvoorbeeld niet snel bij een ambulant team terecht kan. Bij de ene organisatie is er meer samenhang tussen de kliniek en ambulante zorg dan bij de andere.
Een van mijn patiënten heeft Parkinson en is afhankelijk van zorg. Dat vindt hij vreselijk en daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Dat hij me dan toch bedankt, vind ik bijzonder.
Steeds vaker hoor je verhalen over artsen die voor de rechter moeten verschijnen omdat er getwijfeld wordt of een euthanasie wel volgens de regels is uitgevoerd. Als je het mij vraagt, slaan we hier veel te ver in door.