Geheimen komen naar boven op het sterfbed
Binnen de wijkzorg krijg je helaas ook regelmatig te maken met de dood. Op het sterfbed merken we dat er soms nog veel gedeeld wordt.
Ik werk al twaalf jaar met veel plezier en passie in de ouderenzorg. Ooit gestart met de opleiding IG niveau 3 en recent afgestudeerd als hbo-verpleegkundige. Op dit moment werk ik als wijkverpleegkundige binnen de ouderenzorg.
Binnen de wijkzorg krijg je helaas ook regelmatig te maken met de dood. Op het sterfbed merken we dat er soms nog veel gedeeld wordt.
In de thuiszorg kom ik soms bijzondere situaties tegen. Zo ook van een oudere man met hevige pijn die niet te verklaren valt. Test na test geeft geen resultaat. Pas als zijn tweelingbroer overlijdt, is hij ineens verlost van de pijn.
Meerdere malen wordt aan mij gevraagd wat mij motiveert om met ouderen te werken. Mijn antwoord op die vraag is eigenlijk heel simpel. Het verplegen en verzorgen van ouderen geeft mij voldoening.
Als verpleegkundige kan je jezelf de volgende vraag stellen: ‘zou het mij verbazen dat deze cliënt binnen een jaar komt te overlijden?’ Wanneer je antwoord nee is, kan je dit bespreekbaar maken met de arts.
De ene collega is ervan overtuigd dat ze juist ziek wordt van de griepprik terwijl een andere collega simpelweg stelt: “Baat het niet, dan schaadt het niet”. Hangt onze mening af van de wetenschap of hebben we oogkleppen op?
De zorgorganisaties zijn allemaal het concept ‘positieve gezondheid’ aan het implementeren, maar werken we wel aan positieve gezondheid? En zo ja, hoe draagt dat eigenlijk bij aan een betere werkomgeving?
Als mijn collega binnenkomt staat de kamer blauw van de rook. Mevrouw geeft direct aan dat ze haar pufje wil. Ze geeft het haar, maar vindt het ergens wel dubbel. In de asbak ligt een sigaret.
Meteen als ik binnenkom, merk ik dat er ineens een heel andere sfeer hangt. Zo ontspannen als ze eerst waren, zo gespannen zijn ze nu. Zij erg zenuwachtig en hij zo stil. De ooit zo vanzelfsprekende natuurlijke balans is ineens weg.
Ik hoor het brandalarm en zie een paar BHV’ers naar een appartement sprinten. Hier woont een echtpaar waar normaal weinig mee aan de hand is. Ik zie geen rook, maar ik merk dat me een nare penetrante geur tegemoet komt.
Als een vrouw op leeftijd het niet meer ziet zitten, wordt ze verliefd op de verwarmingsmonteur. Hij is getrouwd en heeft kinderen, maar komt haar al ruim een jaar regelmatig opzoeken.