Wanneer ik vertel dat ik in een hospice werk, zie je gezichten vaak veranderen van geïnteresseerd naar ernstig. ”Is dat niet zwaar? Dan heb je dus dagelijks met doodgaan te maken… Hoe houd je dat vol?” En dan vertel ik.
Op mijn werk mag ik een HBO-V stagiaire begeleiden en hoewel het heerlijk is om niet meer zelf te hoeven stoeien met leerdoelen en competentietoetsen, geniet ik van het weer bezig te zijn met ontwikkeling.
Het verrichten van kleine lichamelijke ingrepen en het verzorgen van wonden bezorgt me kippenvel. We wassen wonden schoon, verbinden ze, geven nieuw verband voor morgen. Maar hoe moet het overmorgen?
Wonen in een klein dorp is niet voor iedereen prettig. De sociale controle is groot en als je niet past binnen de norm die gehanteerd wordt, val je er buiten. De betrokkenheid met elkaar is aan de andere kant ook groot.
Als verpleegkundige zijn we er enigszins in getraind slecht nieuwsgesprekken te voeren. Toch blijft het een moeilijk iets: het leven na dit gesprek is nooit meer zoals het van tevoren was.
Hij was nog maar een paar dagen bij ons in het hospice en zij had nog niet eerder voor hem gezorgd. Ze loopt stage en is al zover dat ze zelfstandig voor mensen kan zorgen. Waar ze hulp nodig heeft, vraagt ze.
Daar lag hij dan: aan jaren keihard werken was abrupt een eind gekomen. De vermoeidheid, die langzaam zijn totale zijn omvatte, was niet meer te negeren geweest. De diagnose kwam niet onverwachts.
Zij en ik werden geen vrienden, want ik drukte soms door waar zij nog lang niet wilde. Maar het moest, voor haar en voor Willem. Maar Willem werd steeds depressiever en bozer en Hannie steeds stiller.
Sommige ervaringen binnen de zorg kunnen breekpunten of keerpunten worden. Soms ligt het heel dicht bij elkaar. Nu, jaren later, ben ik blij met de opgedane ervaring. Toen had het ook het eind van mijn zorgcarrière kunnen zijn.
Het was zorgen voor mensen die ik niet snapte en zeker niet onmiddellijk aantrekkelijk vond. Het was werk dat buiten mijn comfortzone lag, maar me juist daardoor ook weer interesseerde en boeide.