Als leerling-verpleegkundige is de crisisafdeling heel erg wennen
Dat er een hoge werkdruk is binnen de zorg, hoef ik niemand meer wijs te maken denk ik. Op de crisisafdeling is dat niet anders. De assistentiebellen vliegen je om de oren en collega’s rennen chaotisch van de ene naar de andere kamer. Ik ben hier net begonnen als leerling-verpleegkundige en vraag me soms toch af: vergeten ze mij en mijn leerproces niet?
Een inwerkperiode is altijd weer wennen. Je leert veel nieuwe mensen kennen, zowel collega’s als cliënten. Verpleegkundigen, agogen, psychologen, psychiaters, verpleegkundig specialisten: van iedere expertise op z’n minst wel twee. Netjes voorstellen hoort er natuurlijk bij, maar al die namen onthouden… Alleen dat is al een enorme klus.
Daarnaast maak je langzaamaan kennis met de gewoontes en de ‘regels’ van de afdeling. Dingen die mij tot voor kort nog onbekend waren. Zoveel te onthouden, soms voelt het wel alsof mijn hoofd helemaal overloopt van alle informatie.
Geen tijd voor evaluaties
Ik heb tijdens mijn kennismaking een leerprofiel uitgereikt gekregen met daar wat speerpunten om per dag te bespreken. Dit om juist te voorkomen dat ik als leerling-verpleegkundige overvraagd word, maar ik merk dat ik niet zo goed weet hoe ik hier op de crisisafdeling een goed moment voor kan vinden.
Hoe bespreek je deze verschillende punten als er om de haverklap gebeld wordt om te assisteren of wanneer jouw collega wegloopt uit het gesprek voor het verstrekken van noodmedicatie omdat de spanning zo hoog oploopt bij die ene nieuwe cliënt een kamer verderop? Het evalueren van zo’n situatie gebeurt vanwege de huidige werkdruk vrijwel niet. Na de crisissituatie volgen nog tig andere werkzaamheden.
De crisisafdeling brengt me in nieuwe situaties
De leerlingenrol behouden vind ik eerlijk gezegd vrij lastig op dit moment. Wat zullen ze wel niet van me denken als ik op de tweede dag kom zeuren om het zoveelste evaluatiemoment of weer een vraag stel? Tegelijkertijd weet ik dat ik aan mezelf en mijn leerproces moet denken: deze afdeling is nieuw voor mij en er komen veel nieuwe indrukken op me af. Ik wil niet teveel hooi op mijn vork nemen.
Een situatie waarbij er zo snel mogelijk noodmedicatie intramusculair gespoten moet worden, omdat een cliënt over het hek wil klimmen om te vluchten naar het spoor, is nieuw en tevens even slikken voor mij. Ik probeer te ondersteunen waar ik kan, maar het blijft knagen in mijn buik: doe ik het wel goed? Had ik beter iets anders kunnen doen?
Gelukkig is dit niet mijn eerste leerwerkperiode en weet ik dat vragen om feedback en reflecteren belangrijke factoren zijn om het leerproces te kunnen monitoren. Maar hoe ik die feedback kan vragen aan mijn collega’s in deze hectische werksfeer, daar moet ik nog even achter zien te komen.
Ben jij zorgprofessional en op zoek naar de inhoudelijk mooiste opdrachten in de GGZ?
DNZ heeft dé opdrachten en vacatures voor Psychiaters en Verpleegkundigen als zzp’er of in vast dienstverband.
