2019 is voorbijgevlogen. Over een paar dagen sluiten we alweer de ‘jaren tien’ van de 21ste eeuw af. Terwijl iedereen aan het uitbuiken is van de kerstdagen, je onder een dekentje op de bank slechte films kijkt en de oliebollen over de toonbank vliegen, maken wij graag nog even de balans voor 2019 voor je op.
Want welke verhalen werden het meeste gelezen? Het zegt veel over waar we het afgelopen jaar binnen ons werk voor stonden. Uiteindelijk kom je uit bij verhalen die draaien om het luisteren naar elkaar. Begrijp je eigenlijk wel wat iemand zegt, is iemand op de automatische piloot helpen wel altijd de juiste keuze en hoe vul jij je veelzijdige rol van verpleegkundige in? Het zijn vragen waar we dit jaar bij stil stonden.
Tijdens het zorgen, rennen en vliegen niet toegekomen aan het lezen van deze verhalen? Geen probleem! We hebben de Top 5 van 2019 nog even voor je op een rijtje gezet:
5. Als verpleegkundige ben ik een beetje van alles
Samen met de chirurg loop ik naar een eenpersoonskamer die gevuld is met gespannen mensen. In het middelpunt een even gespannen patiënt. De chirurg schudt de handen van de aanwezigen en gaat op een stoel zitten. De patiënt ligt in bed, zijn familie zit ernaast, de chirurg zit tegenover ze en ik plaats mijn kruk min of meer bewust tussen beide partijen en ga ook zitten. Lees verder…
4. Zingeving krijg je als een enorm cadeau erbij
“Wow, zo kan de ouderenzorg ook! Ik was totaal flabbergasted”, vertelt Patrick de Kort over zijn eerste bezoek aan Herbergier Arnhem. ‘‘Open deuren, open sfeer en vriendelijke medewerkers. Wat ik daar zag, heb ik nooit meer losgelaten.’’ Nu is hij samen met zijn vrouw Marie-Hélène zo’n 7 jaar zorgondernemer van Herbergier Tilburg. “Zingeving klotst hier over de drempels.” Lees verder…
3. Zuster in de zon: nog lang en gelukkig
Ergens hier heel, héél ver vandaan, was eens een eiland. Op dit eiland scheen bijna altijd de zon en het was er het hele jaar door zomer. Op de nummerborden van de auto’s die op dit eiland reden stond bovenaan: ‘one happy island’. Dat klopte ook wel; op het eiland had namelijk nooit iemand haast en was alles en iedereen dushi. Lees verder…
2. Luister: ik wil niet altijd aandacht
Tijdens een late dienst krijgt een collega een alarm van een cliënt: “Ik ben benauwd”. Als ze binnenkomt staat de kamer blauw van de rook. Mevrouw geeft direct aan dat ze haar pufje wil. Ze geeft het haar, maar vindt het ergens wel dubbel. In de asbak ligt een sigaret. De volgende avonden gebeurt er steevast hetzelfde. En dan besluipt de gedachte: ‘deze vrouw wil alleen maar aandacht’. Lees verder…
1. Een goede hulpverlener is een luie hulpverlener
Als verpleegkundige hebben we vaak de neiging om op alles een pleister te plakken of voor alles een pil te geven. Vooral in het ziekenhuis lijkt het vaak wel alsof patiënten plotseling veranderen in compleet ontredderde wezens die geen eigen mening hebben. Behalve als het op het avondeten aankomt dan. Ik ben nu misschien een beetje kort door de bocht, maar je begrijpt vast wel wat ik bedoel.
