John werkte 33 jaar bij de overheid en maakt nu de overstap naar de zorg. “Een heerlijk vak”, zegt hij. “Als ik dat eerder had geweten, had ik het veel eerder gedaan.” Tijdens zijn vakanties werkt hij als vrijwilliger op de ambulance in Griekenland.
Eind dit jaar hoopt John zijn opleiding voor Verpleegkundige niveau 4 af te ronden en binnen de zorg aan de slag te kunnen. Een opvallende carrièreswitch voor iemand die het grootste deel van zijn loopbaan voor de overheid werkte. Hoe kwam hij er bij om deze overstap te maken?
Onbetaalbaar
“Naast mijn reguliere werk was ik al langere tijd actief als Eerste Hulpverlener. Ik heb daarvoor ook diverse trainingen en opleidingen gevolgd, waaronder de SIGMA-opleiding. Ooit – lang geleden – begon ik als vrijwilliger bij het Rode Kruis. Ik stond aan de finish bij een hardloopwedstrijd en had al heel wat renners ondersteund, toen er een man over de finish strompelde die ik nog maar net op kon vangen. ‘Man, wat ben ik blij dat jij er staat’, zei hij. Dat vond ik onbetaalbaar. Het gevoel dat je er voor iemand kunt zijn, heeft me gegrepen en niet meer los gelaten. Maar in die tijd was het nog niet erg logisch om de switch te maken naar de zorg. Nu zijn andere waarden voor mij belangrijk. Geld en materiële zaken doen er minder toe. Dat ik iets kan betekenen voor iemand anders, is belangrijker geworden.”
Griekenland
Tijdens zijn vakanties is John meestal op het Griekse eiland Rhodos te vinden. Hij komt daar al sinds zijn huwelijksreis in 1991. Een aantal jaar geleden trok hij de stoute schoenen aan en wandelde de ambulancepost van het staatsziekenhuis binnen op het eiland, benieuwd hoe de spoedeisende zorg er daar aan toe ging. “De mensen keken wel even gek op daar, toen ik binnenstapte,” zegt John. “Ik heb uitgelegd wie ik was en wat ik deed. Dat vonden ze wel interessant. De anesthesist heeft me een kruisverhoor afgenomen over mijn kennis en ervaring en nodigde me daarna uit om een keer mee te rijden met de ambulance. Daar had ik natuurlijk ook op gehoopt!” Bij die ene keer bleef het niet. Sindsdien zien ze hem graag komen. Zo rijdt hij elke vakantie twee dagen mee als paramedic (vrijwillig) op de ambulance en keert hij elk jaar in september terug om acht volle dagen, 16 uur per dag, zowel op de ambulance als op de spoedeisende hulp te werken.
Toeristen
Het grootste deel (80%) van de traumazorg op het eiland bestaat uit zorg aan toeristen, 20% van de zorg gaat naar lokale mensen. Veel voorkomende gevallen zijn verdrinkingen of bijna-verdrinkingen, reanimaties, alcohol-intoxicaties, verkeersongelukken en bouwongevallen. John is trots op zijn Griekse ‘collega’s’ die voor een relatief laag salaris zo hard werken en gemotiveerd blijven. “Het is mijn tweede familie geworden. Ik probeer hen altijd op te peppen en scherp te houden. Als je patiënten goed informeert en aardig tegemoet treedt, is dat ook goed voor de goede naam van de ambulancedienst.” Inmiddels weten ook de reisleiders op Rhodos John te vinden als er wat aan de hand is en de toeristen zijn opgelucht als ze bij hem in het Nederlands terecht kunnen. Zijn aanwezigheid op het eiland leidde er zelfs toe dat de burgemeester van Rhodos hem uit heeft geroepen tot ereburger. “Enorm leuk om mee te maken”, zegt John.
Nederland
Met zijn voorliefde voor de spoedeisende zorg en zijn ervaringen in Griekenland, zou je verwachten dat John ook in Nederland een baan ambieert op de ambulance. Maar dat is niet het geval. “Als ik hier echt op de ambulance wil werken, moet ik zoveel opleidingen volgen, dan zit ik nog te lang in de schoolbanken. Terwijl de patiënten ook elders zorg nodig hebben”, licht John toe. “Ik wil graag een baan in de GGZ, om op die plek iets voor mensen te kunnen betekenen. En verder wil ik graag mijn kennis en ervaring door blijven geven via de lessen die ik geef in EHBO, reanimatie en AED.”
