“Ik ben verpleegkundige geworden, omdat ik graag voor mensen zorg. Als teamleider doe ik dat nog steeds; ik zorg voor de mensen die voor mensen zorgen.” Voor Sanne Hesp-Schutte betekent werken in OLVG doen wat ze het liefst doet: ervoor zorgen dat haar team blij is, zodat patiënten de beste zorg krijgen. Speciaal voor NurseStation deelt ze wat haar drijft om alles uit haar baan als teamleider en voorzitter van het VSC, het Verpleegkundig Staf Convent, te halen.
Sanne: ”Als verpleegkundige wil ik altijd méér weten. Na m’n specialisatie als oncologieverpleegkundige, volgde de hematologie en daarna ben ik langzaam doorgegroeid in mijn rol als leidinggevende van de afdeling Interne geneeskunde, Hematologie en Oncologie. Ik wilde onderwerpen als strategie, beleid en leidinggeven beter begrijpen, dus vandaar dat ik versneld de post-hbo ‘Management in de zorg’ heb gedaan.”
Verpleegkundig Staf Convent
“Het zegt wat over OLVG dat die ruimte voor je eigen ontwikkeling geboden wordt. Uiteindelijk is de volgende stap een masteropleiding, maar voor nu ben ik heel blij met mijn duobaan als teamleider en voorzitter van het VSC. Twee dagen per week ‘sta ik in ’t wit’. Leuk vind ik dat, om als meewerkend teamleider nog zo betrokken bij de zorg en onze studenten te zijn. En goed ook, want dat meewerken geeft mij inzichten die van pas komen bij mijn andere functie als voorzitter van het VSC.”
We worden gehoord
“Dat we écht inspraak hebben als VSC, geeft me energie. Gevraagd en ongevraagd geven we de Raad van Bestuur advies over alles wat de verpleegkundigen raakt in hun werk. Het zegt genoeg dat OLVG als eerste ziekenhuis in Nederland een app test voor een handzaam mobiel apparaat waardoor je direct aan het bed kunt registreren in plaats van alles eerst op papier te zetten om het daarna in Epic te moeten invoeren. Het geeft aan dat het bestuur naar ons heeft geluisterd toen we aangaven dat de administratielast de perken te buiten ging. Binnen OLVG zijn we echt gaan zoeken naar oplossingen die de verpleegkundigen ondersteunen in hun werk. Dat toont hoe serieus het bestuur ons neemt.”
Happy nurse, happy patient
“Ik ben geïnspireerd door de principes van de ‘Magnet Hospitals’ in Amerika. Deze ziekenhuizen werken volgens het idee dat ze een magnetiserende werking moeten hebben op personeel en patiënten. Magnet hospitals doen er dus alles aan om de verpleegkundigen happy te houden. ‘A happy nurse is a happy patient’ is hun slogan. Hoe fijn zou het zijn als die gedachte in elk ziekenhuis in Nederland zou leven? Tenslotte vormt de verpleegkundige het hart van de zorg. De verpleegkundige is er altijd. Ziet wanneer de patiënt angstig is, merkt het als de patiënt pijn heeft. Het is de taak van de verpleegkundige om met alle informatie over de patiënt iets te doen en eruit te filteren wat voor de arts van belang is. Dát is vakbekwaamheid. Maar uiteraard moet je werkomgeving je wel de mogelijkheden bieden om zo te kunnen werken. Daar werken we in OLVG hard aan.”
Stiptheidsacties
“‘Altijd in ontwikkeling’ is één van onze kernwaarden en ik kan beamen dat het ook echt in de praktijk wordt gebracht. Blijven opleiden is het beste wat je kunt doen in tijden van grote tekorten zoals we nu ervaren. Maar natuurlijk is waardering ook een groot goed. En dat is een deel dat ik nog wel mis vanuit de samenleving. In Amerika word je als verpleegkundige op handen gedragen. Daar zit het wel goed met de erkenning voor het vak. In Nederland mogen we wel wat trotser zijn op onze verpleegkundigen. Ze vormen de grootste beroepsgroep van het ziekenhuis… Als wij er niet zijn, sluiten er bedden. Dus wat mij betreft maken we met z’n allen voor eens en altijd duidelijk hoe belangrijk we zijn, zodat de overheid inziet dat ze écht beter voor hun verpleegkundigen moeten gaan zorgen in plaats van ze allemaal langzaam op te laten branden. Ik hoop dan ook dat stiptheidsacties als staken door pauze te houden gauw verleden tijd zijn.”
Handen, hart en hoofd
“Laten we allemaal eensgezind voor ons vak staan; dát wil ik iedere verpleegkundige op het hart drukken. Wees trots, houd je vak bij en realiseer dat jouw inbreng van waarde is. Voed en voel elke dag die gedrevenheid waar je ooit dit werk voor hebt gekozen. Ons vak is zó rijk en het wordt alleen maar rijker. De technische ontwikkeling staat niet stil, de mogelijkheden om je verder te ontwikkelen zijn eindeloos. Als verpleegkundige werk je met je handen, hart én hoofd. En dat laatste mogen we best wat meer uitdragen, zodat het beeld van ons vak bijgesteld wordt en we die zo verdiende waardering ook meer krijgen.”
